کتاب «عکاسی زیر آب» نوشته قاسم رستی خواه و با ویراستاری برومند شکری از سوی انتشارات مدید منتشر شد.

عکاسی زیر آب قاسم رستی خواه

به گزارش کتاب نیوز، این کتاب شامل دو بخش عکاسی و غواصی و حاصل تجربه چهل ساله رستی خواه در این حوزه است.

قاسم رستی خواه متولد 1334 تهران و فارغ‌التحصیل معماری از دانشگاه میامی آمریکا و دانشکده فیلمسازی صداوسیماست. او که «ورود به دنیای زیر آب» یکی از قدیمی‌ترین فیلمهای مستند غواصی زیر آب را ساخته است؛ این کتاب را مناسب مشتاقان دنیای زیرآب، کسانی که ارتباط حرفه ای با آب دارند و همه عکاسان و غواصانی که به هنر عکاسی زیر آب علاقه دارند، دانست.

رستی خواه درباره این کتاب گفت: در این کتاب به اولین سوال مطرح درباره عکاسی زیر آب پاسخ داده شده است: عکاسی زیر آب چه فرقی با خارج از آب دارد؟
اکثراً تصور می‌کنند تنها تفاوت عکاسی زیر آب و خشکی یک محفظه محافظت از آب گرفتگی ست، در حالی‌که که عکاسی زیر آب به هیچ وجه شبیه عکاسی در هوا نیست. یک عکاس زیر آب باید فرق بین آب و هوا را به عنوان رابط عکاسی بداند. آب حدود ۹۰۰ بار فشرده‌تر از هوا است و وقتی این فشردگی محیط تغییر می‌کند ما متوجه اثرات آن بر روی نور، صدا، حرارت و حرکات شده و تغییراتی را در آنها احساس می‌کنیم. برای غواصی و عکاسی در آب احتیاج به درک این اثرات داریم و برای تطبیق خود با محیطی از مایع، بایستی آنها را بیاموزیم.

قاسم رستی خواه که پیش از این کتاب «راهنمای شروع عکاسی دیجیتال زیر آب» اثر لاری گیتس را ترجمه کرده است؛ تاکید کرد: عکاسی درون آب را می توان در یک استخر، رودخانه، دریاچه و دریا انجام داد. مطالعه این کتاب فرصت مغتنمی را فراهم می‌کند تا عزیزان عکاس و غواص بدون پرداخت هزینه‌های گران در زمینه عکاسی زیر آب به فعالیت بپردازند.

کتاب «عکاسی زیر آب» نوشته قاسم رستی خواه با ۱۷۴ صفحه در قطع رقعی با بهای 150هزار تومان از سوی انتشارات مدید منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...