کتاب «عکاسی زیر آب» نوشته قاسم رستی خواه و با ویراستاری برومند شکری از سوی انتشارات مدید منتشر شد.

عکاسی زیر آب قاسم رستی خواه

به گزارش کتاب نیوز، این کتاب شامل دو بخش عکاسی و غواصی و حاصل تجربه چهل ساله رستی خواه در این حوزه است.

قاسم رستی خواه متولد 1334 تهران و فارغ‌التحصیل معماری از دانشگاه میامی آمریکا و دانشکده فیلمسازی صداوسیماست. او که «ورود به دنیای زیر آب» یکی از قدیمی‌ترین فیلمهای مستند غواصی زیر آب را ساخته است؛ این کتاب را مناسب مشتاقان دنیای زیرآب، کسانی که ارتباط حرفه ای با آب دارند و همه عکاسان و غواصانی که به هنر عکاسی زیر آب علاقه دارند، دانست.

رستی خواه درباره این کتاب گفت: در این کتاب به اولین سوال مطرح درباره عکاسی زیر آب پاسخ داده شده است: عکاسی زیر آب چه فرقی با خارج از آب دارد؟
اکثراً تصور می‌کنند تنها تفاوت عکاسی زیر آب و خشکی یک محفظه محافظت از آب گرفتگی ست، در حالی‌که که عکاسی زیر آب به هیچ وجه شبیه عکاسی در هوا نیست. یک عکاس زیر آب باید فرق بین آب و هوا را به عنوان رابط عکاسی بداند. آب حدود ۹۰۰ بار فشرده‌تر از هوا است و وقتی این فشردگی محیط تغییر می‌کند ما متوجه اثرات آن بر روی نور، صدا، حرارت و حرکات شده و تغییراتی را در آنها احساس می‌کنیم. برای غواصی و عکاسی در آب احتیاج به درک این اثرات داریم و برای تطبیق خود با محیطی از مایع، بایستی آنها را بیاموزیم.

قاسم رستی خواه که پیش از این کتاب «راهنمای شروع عکاسی دیجیتال زیر آب» اثر لاری گیتس را ترجمه کرده است؛ تاکید کرد: عکاسی درون آب را می توان در یک استخر، رودخانه، دریاچه و دریا انجام داد. مطالعه این کتاب فرصت مغتنمی را فراهم می‌کند تا عزیزان عکاس و غواص بدون پرداخت هزینه‌های گران در زمینه عکاسی زیر آب به فعالیت بپردازند.

کتاب «عکاسی زیر آب» نوشته قاسم رستی خواه با ۱۷۴ صفحه در قطع رقعی با بهای 150هزار تومان از سوی انتشارات مدید منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...