51
چو آگاهی آمد به کاووس‌شاه / که تنگ اندر آمد ز دیوان سپاه
کاووس‌شاه به رستم و طوس و گودرز و گرگین و گیو فرمود تا سپاه ایران‌زمین را برای نبردی بزرگ بیارایند. سراپرده‌ی شهریار ایران را در دشت مازندران آوردند و دو سپاه روبروی یکدیگر صف کشیدند. سمت راست سپاه ایران را به طوس سپردند و سوی چپ سپاه را به گودرز و کاووس‌شاه در قلب سپاه ایستاد و پیشاپیش سپاه را به رستم دادند.

رستم

پیش از آنکه دو سپاه به یکدیگر بیاویزند شاه مازندران دستور داد بزرگ‌ترین پهلوان مازندران بنام جویان برای نبرد پهلوانی به‌سوی لشکر ایران آید. جویانِ پهلوان به‌سوی لشکر ایران آمد و فریاد زد: کیست از شما که توان نبرد با من را داشته باشد؟! سپاه ایران به سکوت فرورفت. کسی در خود یارای جنگ تن‌به‌تن با آن پهلوان را نمی‌دید. شهریار ایران به عتاب به پهلوانان ایران فریاد کشید و فرمود: چه شد! چرا با دیدن این دیو از ترس روی شما سیاه شد؟! کسی در شما نیست که یارای نبرد با او را داشته باشد؟! که ناگهان رستمِ پهلوان رخش را سوی کاووس‌شاه تازاند و گفت: پادشاه ایران‌زمین اگر اجازه دهند من برای هَماوردی با این دیو به میدان می‌روم. شهریار ایران گفت: آری! رستم این کار توست که در ایرانیان این جسارت نیست تا بدین جنگ شتابند.

رستم که فرمان را شنید نیزه‌ در دست، رخش را به‌سوی پهلوان مازندران تازاند و چون به میدان نبرد رسید روی به دژخیم کرد و فرمود: ای بد نشان! پس از امروز دیگر نام تو را در شمار مردگان باید جست. ای‌کاش بدین میدان پای نمی‌نهادی که مادرت مجبور نباشد بر جنازه‌ات بگرید. جویان گستاخانه روی به رستم نهاد و گفت: چنان بر خودایمن نباش؛ جگر تو را خواهم درید و بدنت را پاره‌پاره خواهم کرد تا تنی از تو نماند برای زاری مادرت.

تا آواز جویان به رستم رسید، یل سیستان چون شیر ژیان به پشت جویان درآمد و نیزه را بر کمربندش بزد، ضربه چنان سهمگین بود که زره از هم پاشید و جویان تا خواست بر خود بیاید رستم دست برد و از زین اسب بلندش کرد؛ چون مرغی در دستش چرخاند و پرتابش کردش بر زمین. جویان خون از دهان و دماغش جاری شد و خوار و زخمی و لخت بر زمین افتاد. لشکر مازندران چون حال پهلوانشان را دیدند دل از دست دادند و ترسان شدند.

سالار مازندران که این شکست تحقیرآمیز را بدید، فریاد بلندی کشید و به لشکریانش دستور داد همه با هم بسان پلنگ به ایرانیان بتازند و جنگ را آغاز کنند. هر دو سپاه بر طبل‌ها و شیپورهای جنگ نواختند و بر یکدیگر تاختند. گردوغباری زمین و آسمان را فراگرفت؛ از خوردن گرزها و شمشیرهای آهنین به یکدیگر رعدی چون آذرخش پدیدار می‌گردید، در میدان نبرد آن‌قدر نیزه و درفش در رقص بود که گویی آسمان سرخ و سیاه و بنفش می‌گشت. زمین رزمگاه از فزونی نفرات بسان دریایی سیاه شد که موجش خنجرها و گرزها و تیرها بود. هفت روز دو سپاه با سختی و حرارت در جنگ بودند که در روز هشتم شهریار ایران، کاووس‌شاه از سرش تاج کیانی را برداشت و به زاری به درگاه ایزد پاک درآمد و صورت بر خاک نهاد و بر لب گفت: ای خداوندگار راست‌گوی به تو پناه می‌برم از این دشمنان دیوپرست و بدون بیم و ترس! زیرا آنچه در هستی است تو آفریده‌ای پس تو به من ارزانی نما شکوه و پیروزی در این آوردگاه را!

پس بر سرش کلاه‌خود نهاد و به میدان نبرد بازگشت و خود سپهبد سپاه ایران شد. فرمان داد گیو و طوس پشت سپاه ایران را بجنبانند، خود پادررکاب اسب کرد و درفشی به پهنای هفت گز بر دست گرفت و فرهاد و خراد و برزین و گیو در پشتش ایستادند و چون شیری خشمگین به‌سوی لشکر دژخیم یورش بردند.

رستم که این جنگاوری شهریار ایران را بدید به قلب سپاه دشمن تاخت و آن‌قدر از لشکر مازندران کشت که زمین از خون ایشان سیراب شد. سپاهیان ایران از سحرگاه تا غروب آفتاب جوی خون از لشکر دشمن براه انداختند، تو می‌پنداشتی که از آسمان بر لشکر مازندران گرز می‌بارد و هر گوشه‌ای پشته‌ای از جنازه‌ی دشمنان ایرانیان انباشته شد.

خورشید فردا که برآمد و بر شیپور جنگ نواختند، رستم با سپاهی بزرگ به آن‌سوی تاخت که شاه مازندران ایستاده بود. سالار مازندران چون یورش رستم و سپاهیانش را بدید باز جایگاه خود را رها نکرد و دستور داد تا هزار فیل جنگی و پهلوانانش دور تا دورش را بگیرند تا آفند رستم را پدافند نمایند.

رستم چون سپاه دشمن را چنان دید بر لب یاد خداوندگار را برد و نیزه را فروگذاشت و گرز گران را کشید و فریادی بلند سر داد که از آواز او خروشی در دل سپاهیان افتاد و بر دل فیلان جنگی و دلاورانِ دژخیم زد. ایرانیان چون سر برگرداندند دشت را پر از خرطوم‌های بریده شده و سرهای کنده شده فیلان و پهلوانان دشمن دیدند! چون یل سیستان از میان فیلان و نگهبانان گذر کرد، چشمش به شاه مازندران افتاد و گرز را بگذاشت و نیزه را برداشت؛ رخش به‌سوی سالار مازندران تاخت، پهلوان چون به نزدیک شاه مازندران رسید دیگر از آن چشمان مغرور و سر پر از بادش اثری ندید، پس نیزه را بر کمربندش بزد که سالار خداناپرست ناگهان جادو کرد و در پیش چشم همگان تنش چون یک‌تکه سنگ شد!

رستم شگفت‌زده بماند. در همان لحظه کاووس‌شاه و همراهانش به‌پیش رستم رسیدند. شاه به رستم نگریست و گفت ای سرفراز چرا این‌گونه حیران مانده‌ای؟! رستم گفت: در میانه‌ی جنگ بر شاه مازندران تاختم؛ چون تمام گردان پاسبانش را زدم همان که به او رسیدم نیزه را بر میانش کوفتم؛ اما ناگهان دیدم او بسان سنگی شد!
بر این گونه شد سنگ در پیش من / نبود آگه از رای کم بیش من

| کیومرث | هوشنگ | جمشید | ضحاک | فریدون | منوچهر |
...
جلد یکم از داستان‌های شاهنامه را از اینجا می‌توانید تهیه کنید:

خرید داستان‌های شاهنامه جلد یکم: آفرینش رستم

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...