رِیون لیلانی [Raven Leilani] نویسنده 29 ساله آمریکایی برای اولین داستانش برنده جایزه ادبی دیلان توماس [Dylan Thomas Prize 2021] شد.

ریون لیلانی [Raven Leilani] لاستر» [Luster]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، رِیون لیلانی، نویسنده سیاه‌پوست آمریکایی برای داستان «لاستر» [Luster] برنده جایزه ادبیات دیلن توماس شد.

«لاستر» سال گذشته توسط باراک اوباما به عنوان یکی از بهترین آثار سال هم معرفی شد. اوباما درباره اولین اثر نویسنده آمریکایی نوشته بود: «رمانی متهورانه و موفق که دردی را حمل می‌کند و آسیب‌پذیری یک زن سیاه‌پوست را استادانه روایت می‌کند.»

هیئت داوران درباره «لاستر» گفته بود: «انتخاب برنده انتخاب سختی بود زیرا آثار حاضر در فهرست نهایی عالی بودند و می‌توانستند برنده باشند. پس از گفت و گوهای فراوان و تفکر زیاد همه به اتفاق تصمیم گرفتند که «لاستر» برنده این رقابت است.»

جایزه ادبی دیلان توماس [Dylan Thomas Prize 2021]

جایزه «دیلن توماس» توسط دانشگاه «سوانسی» بنیان‌گذاری شده است و از سال ۲۰۰۶ به عنوان یکی از گران‌ترین و معتبرترین جوایز ادبی جهان شناخته می‌شود.
این جایزه به آثار چاپ‌شده به زبان انگلیسی از نویسندگان نوقلم زیر 39 سال تعلق می‌گیرد و گونه‌های ادبی رمان، شعر و نمایشنامه را مورد تقدیر قرار می‌دهد. دیلن توماس در سن ۳۹ سالگی درگذشت و اکثر کارهایش را از ۲۰ تا ۳۰ سالگی به نگارش درآورده بود.

................ هر روز با کتاب ...............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...