رِیون لیلانی [Raven Leilani] نویسنده 29 ساله آمریکایی برای اولین داستانش برنده جایزه ادبی دیلان توماس [Dylan Thomas Prize 2021] شد.

ریون لیلانی [Raven Leilani] لاستر» [Luster]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، رِیون لیلانی، نویسنده سیاه‌پوست آمریکایی برای داستان «لاستر» [Luster] برنده جایزه ادبیات دیلن توماس شد.

«لاستر» سال گذشته توسط باراک اوباما به عنوان یکی از بهترین آثار سال هم معرفی شد. اوباما درباره اولین اثر نویسنده آمریکایی نوشته بود: «رمانی متهورانه و موفق که دردی را حمل می‌کند و آسیب‌پذیری یک زن سیاه‌پوست را استادانه روایت می‌کند.»

هیئت داوران درباره «لاستر» گفته بود: «انتخاب برنده انتخاب سختی بود زیرا آثار حاضر در فهرست نهایی عالی بودند و می‌توانستند برنده باشند. پس از گفت و گوهای فراوان و تفکر زیاد همه به اتفاق تصمیم گرفتند که «لاستر» برنده این رقابت است.»

جایزه ادبی دیلان توماس [Dylan Thomas Prize 2021]

جایزه «دیلن توماس» توسط دانشگاه «سوانسی» بنیان‌گذاری شده است و از سال ۲۰۰۶ به عنوان یکی از گران‌ترین و معتبرترین جوایز ادبی جهان شناخته می‌شود.
این جایزه به آثار چاپ‌شده به زبان انگلیسی از نویسندگان نوقلم زیر 39 سال تعلق می‌گیرد و گونه‌های ادبی رمان، شعر و نمایشنامه را مورد تقدیر قرار می‌دهد. دیلن توماس در سن ۳۹ سالگی درگذشت و اکثر کارهایش را از ۲۰ تا ۳۰ سالگی به نگارش درآورده بود.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...