اهدای یک جایزه ادبی باعث شد این حقیقت آشکار شود که سه نویسنده مرد اسپانیایی از نام مستعار یک زن برای نگارش کتاب استفاده می‌کردند.

«کارمن مولا» [Carmen Mola]  جایزه ادبی «پلانتا» [Planeta awards]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، اهدای جایزه ادبی یک میلیون یورویی به «کارمن مولا» [Carmen Mola] نویسنده زن اسپانیایی داستان‌های جنایی سبب شد سه مرد میان‌سال اسپانیایی از زیر سایه این نام مستعار خارج شوند.

پس از آن‌که جایزه ادبی «پلانتا» [Planeta awards] به یکی از کتاب‌هایی اهدا شد که با نام نویسنده‌ زنی به نام «کارمن مولا»‌ چاپ شده‌اند، این حقیقت مشخص شد که سه مرد مدت‌ها از این نام مستعار برای انتشار آثارشان استفاده کرده‌اند.

این سه نویسنده جایزه ادبی «پلانتا» را در مراسمی مجلل با حضور پادشاه اسپانیا در مقابل مردم دریافت کردند.

«آگوستین مارتینز»،‌ «خورخه دیاز» و «آنتونیو مرسرو» پیش از آن‌که با یکدیگر با نام مستعار «مولا»‌ کتاب چاپ کنند، سابقه انتشار رمان و نمایشنامه با نام واقعی خودشان را داشتند.
شخصیت اصلی رمان‌های «کارمن مولا»‌ یک کارآگاه زن تنها با ویژگی‌های خاص است.
این سه نویسنده مرد که همگی در دهه پنجم و ششم زندگی خود هستند، این موضوع را انکار کردند که با هدف فروش بهتر آثارشان از نام مستعار یک زن استفاده کرده‌اند.

«آنتونیو مرسرو»‌ در گفت‌وگو با یک روزنامه اسپانیایی بیان کرد: «ما پشت یک زن پنهان نشدیم؛ ما پشت یک نام پنهان شدیم. نمی‌دانم که نام مستعار یک زن می‌تواند باعث فروش بیشتر کتاب شود، هیچ تصوری ندارم، ‌اما شک دارم این‌طور باشد.»‌

پیش‌تر «کارمن مولا» به عنوان یک نویسنده زن حدود ۴۰ ساله شناخته می‌شد که به عنوان استاد دانشگاه فعالیت دارد و سعی دارد به دلایل شخصی از نام مستعار استفاده ‌کند.

................ هر روز با کتاب ...............

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...