رمان «کوری» [blindness] نوشته ژوزه ساراماگو  با ترجمه مهدی غبرایی توسط نشر مرکز به چاپ پنجاه و یکم رسید.

کوری» [blindness] نوشته ژوزه ساراماگو

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، چاپ اول این‌ترجمه سال ۱۳۷۹ به بازار نشر آمد و حالا نسخه‌های چاپ پنجاه‌ویکمش در کتابفروشی‌ها عرضه شده‌اند.

این‌کتاب، اثر شناخته‌شده نویسنده نامدار و برنده نوبل پرتغالی است که برای اولین‌بار در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. داستان این‌رمان درباره کوری آدم‌هاست و با کورشدن تعدادی از مردم یک‌شهر شروع می‌شود. آن‌ها کور نشده‌اند و چشمشان سالم است اما نمی‌توانند چیزی ببینند. در ادامه همه افرادی که این‌گونه کور شده‌اند، گردآوری و در یک محل جمع می‌شوند.

از «کوری» ترجمه‌های زیادی در ایران ارائه شده که ترجمه غبرایی یکی از ترجمه‌های موفق است و به‌طور مرتب توسط نشر مرکز تجدیدچاپ شده است.

این‌رمان را در حکم یک‌موعظه می‌دانند؛ موعظه‌ای درباره رعایت و مراعات‌کردن. ساراماگو در این‌رمان دنیای آدم‌های کورشده و سراسر سفید را روایت می‌کند و در کنار این‌روایت به‌دنبال چهره‌ای نجات‌بخش و مسیحایی می‌گردد.

چاپ پنجاه و یکم این‌کتاب با ۳۶۸ صفحه و قیمت ۷۶ هزار و ۵۰۰ تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...