لیلا ابوالعلا [Leila Aboulela]، نویسنده مسلمان سودانی برای تمرکز بر ایمان، مهاجرت و آوارگی، به عنوان برنده جایزه قلم پینتر ۲۰۲۵ انتخاب شد.

لیلا ابوالعلا [Leila Aboulela]،

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، انجمن قلم انگلیس، لیلا ابوالعلا را به عنوان برنده جایزه قلم پینتر امسال معرفی کرد. لیلا ابوالعلا این جایزه را در مراسمی که ۱۰ اکتبر در کتابخانه بریتانیا برگزار می‌شود، دریافت خواهد کرد.

لیلا ابوالعلا با اعلام نامش به عنوان برنده امسال ضمن شگفتی مطلق خوانده این خبر و تشکر از هیئت داوران، گفت: مفتخرم جایزه‌ای را دریافت می‌کنم که به یاد هارولد پینتر، نویسنده بزرگی که همچنان الهام‌بخش وفاداری و احترام فراوان است، اهدا می‌شود. برای کسی مثل من، یک مهاجر مسلمان سودانی که از منظر مذهبی می‌نویسد و محدودیت‌های تحمل سکولار را بررسی می‌کند، این جایزه واقعاً مهم است. این امر به معنای آزادی بیان وسعت و عمق می‌بخشد و کمک می‌کند تا موضوع‌های بیشتری در این زمینه بیان شود.

این جایزه هر سال به انتخاب برنده، با یک نویسنده شجاع به اشتراک گذاشته خواهد شد؛ نویسنده‌ای که در دفاع از آزادی بیان فعال است و اغلب با خطر بزرگی برای امنیت و آزادی خود روبه‌رو بوده است. برنده مشترک، که توسط لیلا ابوالعلا انتخاب می‌شود، در مراسم اهدای جایزه معرفی خواهد شد.

هیئت داوران امسال شامل روت بورثویک رئیس انجمن قلم انگلیسی، مونا عرشی شاعر و نویسنده، و ندیفه محمد رمان‌نویس، ابوالعلا را به عنوان برنده جایزه قلم پینتر انتخاب کرد.

لیلا ابوالعلا در خارطوم بزرگ شد و از سال ۱۹۹۰ در آبردین زندگی می‌کند. او نویسنده ۶ رمان از جمله «روح رودخانه»، «مترجم»، «مناره» و «کوی غزل‌ها» است که برنده جایزه ادبی اسکاتلند شد. لیلا اولین برنده جایزه کین برای نویسندگان آفریقایی بود و مجموعه داستان او، «جایی دیگر، خانه» جایزه کتاب داستانی سال سالتیر را از آن خود کرد. کتاب‌های او به ۱۵ زبان ترجمه شده‌اند و او نمایشنامه‌های متعددی هم برای رادیو نوشته است. این نویسنده استاد افتخاری مرکز WORD در دانشگاه آبردین و عضو انجمن سلطنتی ادبیات است.

برندگان پیشین جایزه قلم پینتر عبارتند از: آرونداتی روی (۲۰۲۴)، مایکل روزن (۲۰۲۳)، مالوری بلکمن (۲۰۲۲)، تسیتسی دانگارمبگا (۲۰۲۱)، لینتون کوسی جانسون (۲۰۲۰)، لمن سیسای (۲۰۱۹)، چیماماندا نگوزی آدیچی (۲۰۱۸)، مایکل لانگلی (۲۰۱۷)، مارگارت اتوود (۲۰۱۶)، جیمز فنتون (۲۰۱۵)، سلمان رشدی (۲۰۱۴)، تام استاپارد (۲۰۱۳)، کارول آن دافی (۲۰۱۲)، دیوید هیر (۲۰۱۱)، حنیف قریشی (۲۰۱۰) و تونی هریسون (۲۰۰۹).

برندگان سابق جایزه نویسنده باشهامت هم عبارتند از: علا عبد الفتاح (۲۰۲۴)، راحله داووت (۲۰۲۳)، کاکوئنزا راکایراباشایجا (۲۰۲۱)، امانوئل اسرت (۲۰۲۰)، بفقادو هایلو (۲۰۱۹)، ولید احمد بت‌ها (۲۰۱۹) (۲۷۰۱۸۸) رشید چاودری با نام مستعار توتول (۲۰۱۶)، رایف بداوی (۲۰۱۵)، مازن درویش (۲۰۱۴)، ایرینا خالیپ (۲۰۱۳)، سامار یازبک (۲۰۱۲)، روبرتو ساویانو (۲۰۱۱)، لیدیا کاچو (۲۰۱۰) و زرگانار (۲۰۰۹).

چند رمان از این نویسنده به فارسی ترجمه شده که «کوی غزل‌ها» و «مترجم» از جمله آنها هستند.

................ هر روز با کتاب ................

عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...