برای کمک به زن‌برادرش، که درگیر عسرت بزرگی شده است، دختر برادرش، فانی پرایس را نزد خود می‌آورد... غم و رنج فانی به علت جداشدن از خانواده خیلی زود، بر اثر محبتی که دومین پسرعمویش ادموند به او ابراز می‌کند، تخفیف می‌یابد... ماری، اگرچه نامزد دارد، به دعوت‌های هنری پاسخ می‌دهد... با راشوورث ازدواج می‌کند... فانی، با توجه به مخالفت کامل عمو، به او جواب رد می‌دهد... ماری با هنری فرار می‌کند و جولی همراه بیتس خانه را ترک می‌کند

پارک منسفیلد [Mansfield Park] جین آستن
پارک منسفیلد
[Mansfield Park]. رمانی از جین آستن1 (1775-1817)، بانوی نویسنده‌ی انگلیسی، که در 1814 بی‌نام نویسنده منتشر شد. سر تامس برترام2 برای کمک به زن‌برادرش، که درگیر عسرت بزرگی شده است، دختر برادرش، فانی پرایس3 را نزد خود می‌آورد و در کنار فرزندان خود تام، ادموند، ماری و جولی بزرگ می‌کند. غم و رنج فانی به علت جداشدن از خانواده خیلی زود، بر اثر محبتی که دومین پسرعمویش ادموند به او ابراز می‌کند، تخفیف می‌یابد. سال‌ها سپری می‌شود و وضعیت مالی سر برترام دیگر چون گذشته شکوفا نیست و او مجبور می‌شود که برای کار مدتی طولانی به هند سفر کند. در غیاب او، ماری با آقای راشوورت4 نامزد می‌شود که جوانی ثروتمند اما بی‌ارزش است و در حوالی منسفیلد، محل زندگی خانواده‌ی برترام، ملکی دارد. خواهرزن و برادرزن کشیش محل، مری و هنری کرافورد5 نزد او می‌آیند و ادموند شیفته‌ی مری می‌شود. فانی که محبتش به پسرعمو به احساسی عمیق‌تر تبدیل شده است، بسیار اندوهگین می‌شود؛ در حالی که ماری، اگرچه نامزد دارد، به دعوت‌های هنری پاسخ می‌دهد.

پاسخ آقای برترام به بسیاری از این وقایع سروسامان می‌دهد. ماری با راشوورث ازدواج می‌کند و هنری که پس از مدتی غیبت به دهکده بازگشته است، متوجه فانی می‌شود و از او تقاضای ازدواج می‌کند. اما فانی، با توجه به مخالفت کامل عمو، به او جواب رد می‌دهد. وقایع، یکی پس از دیگری، به سرعت روی می‌دهد. ماری با هنری فرار می‌کند و جولی همراه عاشقی ناباب به نام آقای بیتس6 خانه را ترک می‌کند. رفتار مری در این حالت چشمان ادموند را باز می‌کند. او سرانجام به اشتباه خود پی می‌برد و آرامش را در کنار فانی می‌جوید و شیفته‌اش می‌شود و با او ازدواج می‌کند. این نخستین رمانی است که جین آوستین پس از سکوتی طولانی نوشت. نوشتن این رمان در 1812 آغاز شد در ژوئن 1813 پایان یافت. در این اثر، که در دوران پختگی کامل ادبی نویسنده نوشته شده است، دیگر آن نشاط و ظرافت رمان‌های نخستین دیده نمی‌شود و می‌توان در مورد دو اثر دیگر او، «اما» و «اقناع» نیز، که پیش از مرگ بر جای گذاشت، همین نکته را متذکر شد.

مهشید نونهالی. فرهنگ آثار. سروش


1. Jane Austen 2. Sir Thomas Bertram 3. Fanny Price
4. Rushworth 5. Crawford 6. Yates

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...
مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...