هفتادودومین شماره مجله «سینما و ادبیات»، ویژه نوروز ۹۸ به سینمای آمریکا و کارگردان و بازیگر آن، وودی آلن اختصاص دارد.

به گزارش ایسنا، در بخش «سینمای جهان» این شماره «زندگی و آثار وودی آلن با نگاهی به تاریخچه سینمای نوین آمریکا»، «مسکو-مَنهَتن: روح روسی فیلم‌های وودی آلن»، «گفت‌وگو با وودی آلن، پارودی در سینمایی وودی آلن»، «ایزاک بابل، وودی آلن و هویت یهودی» و مطالب دیگری درباره این شخصیت سینمای آمریکا منتشر شده است.

محوریت بخش «هنر و سیاست» به کریس مارکر اختصاص دارد.

«سینمای اقلیت چیست؟»، «سینمای اقلیت فلیکس گتاری»، «فلیکس گتاری: سینمای اقلیت و خرده‌نشانه‌های غیردلالتی» و «از گفت‌وگوی فلیکس گتاری با روزنامه‌ی لیبراسیون» از موضوعاتی هستند که در بخش «از فضاهای دیگر» مورد بررسی قرار می‌گیرند. 

این شماره از مجله همچنین در بخش «سینمای ایران» با این مطالب همراه است: «مولفه‌ها و جریان‌های سینمای امروز ایران از منظر شاپور شهبازی، علی مصفا، سیاوش اسعدی و جواد طوسی»، «تاملی کوتاه بر نسل چهارم سینمای بعد از انقلاب» و «سینما موج نیست». 

در «شعر و داستان» هم «چکامه‌های پورگشتال» با ترجمه محمود حدادی و «معمای ادوارد فیتزجرالد» با ترجمه احمد اخوت از جمله مطالب منتشرشده است. 

«گفت‌وگوی ویژه» نیز شامل «سیر تحول ترجمه ادبی در گفت‌وگو با منوچهر بدیعی» و «منوچهر بدیعی متخصص ترجمه‌ متن‌های صعب‌العلاج» است. 

همچنین گستره زمان و مکان در رمان «آلوت» با حضور فرشته احمدی، کامران سپهران، امین حسینیون و امیرحسین خداوردی در این شماره بررسی می‌شود. 

شماره ۷۲ مجله «سینما و ادبیات» با صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی همایون خسروی دهکردی و سردبیری نیلوفر نیاورانی با قیمت ۱۸ هزار تومان منتتشر شده است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...