کتاب گویای «تاریخ بیهقی»، اثر ارزشمند ابوالفضل بیهقی، از سوی انتشارات نیستان منتشر شد.

تاریخ بیهقی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از تسنیم،‌ تاریخ بیهقی یا تاریخ مسعودی نام کتابی نوشته ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی است که موضوع اصلی آن تاریخ حکومت مسعود غزنوی و دودمان غزنوی است. این کتاب علاوه بر تاریخ غزنویان، قسمت‌هایی درباره صفاریان، سامانیان و دوره پیش از برآمدن و پادشاهی محمود غزنوی دارد. نسخه اصلی کتاب حدود 30 جلد بوده و از این کتاب امروزه تنها شش مجلد بر جای مانده‌ است و یکی از متون مهم در معرفی تاریخ ادبیات ایران و نیز تاریخ زبان فارسی و نیز از متون مهم و تأثیرگذار در زمینه روایت از سبک ادبی و بیانی زبان فارسی است.

بیهقی نام کتاب خویش را فقط تاریخ نوشته ‌است؛ ولی در دوره‌های بعدی، این کتاب را با نام‌های متعددی ذکر کرده‌اند که مشهورترینِ آنها تاریخ بیهقی است. نامیدنِ تاریخ بیهقی تحت عنوان تاریخ مسعودی نیز از آن جهت است که امروزه، قسمت‌های بازمانده این کتاب بیشتر به دوره پادشاهی مسعود غزنوی مربوط است.

از ویژگی‌های سبک روایی در تاریخ بیهقی که تا قبل از آن سابقه نداشته ‌است، مستند بودن وقایع ‌است و این کتاب در شرح جزئیات وقایع، اثری بی‌نظیر است و حتی خود نویسنده نیز در کتابش این تعبیر را به کار برده که اثری نمی‌نویسد تا خوانندگان بگویند شرم بر نویسنده‌اش؛ بلکه متنی خواهم نوشت تاریخی و پایه‌ای که تا روزگارانی دور و دراز باقی بماند.

اهمیت دیگر این کتاب در این موضوع نهفته است که تا پیش از نگارش آن کتاب‌های تاریخ، محدود بودند به یادداشت‌های روزانه و پراکنده مورخانی که معمولاً دبیران پادشاه بودند و مسلماً در نوشتن آنها، جانبداری زیادی صورت می‌دادند. اما بیهقی با پیش‌گرفتن شیوه‌ای علمی و مستند در تاریخ‌نویسی، تحول مهمی را در این زمینه به وجود آورد.

سبک ادبی و نگارش سبک بیهقی در نثر را تقلیدی از سبک استادش بونصر مُشکان، سبکی در بین زبان ساده و مرسل که تا قرن چهارم در خراسان رایج بود می‌پندارند. این سبک آکنده است از سجع و بیانی متکلف و سرشار از استشهاد و تمثیل که در آن دوران در عراق رایج بوده و از سوی دیگر بیهقی ناگزیر به ایهام و ابهام در نگارش کتابش نیز بوده است.

بشنوید:

انتشارات کتاب نیستان کتاب صوتی تاریخ بیهقی را با صدای احسان چریکی، در 34 ساعت و با قیمت 84 هزار تومان روانه بازار نشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تمایل به مبادله و خرید و فروش انگیزه‌های غریزی در انسان‌ها نیست، بلکه صرفاً پدیده‌ای متاخر است که از اروپای قرن 16 آغاز می‌شود... بحران جنگ جهانی اول، رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم نتیجه عدم تعادل بین آرمان بازار و رفاه اجتماعی و ناتوانی هرگونه ضدجنبش اجتماعی، نظیر سوسیالیزم و کمونیزم، برای کاهش تنش‌ها بود... تاریخ انگلیس، از جنبش حصارکشی در قرن شانزدهم تا لغو قانون حمایت از فقرا در 1834، تاریخ کالایی سازی جامعه و طبیعت است... نئولیبرال‌ها و فاشیست‌ها همچنان مشغول آرمانشهر بازارند! ...
سنت حشره‌شناسی در ایران به دانشکده‌های کشاورزی پیوند خورده و خب طبعا بیشتر پژوهشگران به مطالعه حشرات آفت می‌پردازند... جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «ما فقط چیزهایی را حفاظت می‌کنیم که می‌شناسیم»... وقتی این ادراک در یک مدیر سازمانی ایجاد شود، بی‌شک برای اتخاذ تصمیمات مهمی مثل سم‌پاشی، درختکاری یا چرای دام، لختی درنگ می‌کند... دولت چین در سال‌های بعد، صدها هزار گنجشک از روسیه وارد کرد!... سازمان محیط زیست، مجوزهای نمونه‌برداری من در ایران را باطل کرد ...
چه باور کنید و چه نکنید، خروج از بحران‌های ملی نیز به همان نظم و انضباطی نیاز دارند که برای خروج از بحران‌های شخصی نیاز است... چه شما در بحران میانسالی یا در بحران شغلی گرفتار شده باشید و چه کشور شما با کودتا توسط نظامیان تصرف شده باشد؛ اصول برای یافتن راه‌حل خروج از بحران و حرکت روبه جلو یکسان است... ملت‌ها برای خروج از تمامی آن بحران‌ها مجبور بودند که ابتدا در مورد وضعیت کنونی‌شان صادق باشند، سپس مسئولیت‌ها را بپذیرند و در نهایت محدودیت‌های‌شان را کنار بزنند تا خود را نجات دهند ...
در ایران، شهروندان درجه یک و دو و سه داریم: شهرنشینان، روستانشینان و اقلیت‌ها؛ ما باید ملت بشویم... اگر روستاییان مشکل داشته باشند یا فقیر باشند؛ به شهر که می‌روند، همه مشکلات را با خود خواهند برد... رشدِ روستای من، رشدِ بخش ماست و رشدِ شهرستانِ ما رشد استان و کشور است... روستاییان رأی می‌دهند، اهمیت جدولی و آماری دارند اهمیت تولیدی ندارند! رأی هم که دادند بعدش با بسته‌های معیشتی کمکشان می‌کنیم ولی خودشان اگر بخواهند مولد باشند، کاری نمی‌شود کرد... اگر کسی در روستا بماند مفهوم باختن را متوجه ...
تراژدی روایت انسان‌هایی است که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، اما داستان همه‌ی آنهایی که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، تراژیک به نظر نمی‌آید... امکان دست نیافتن به خواسته‌هامان را همیشه چونان سایه‌ای، پشت سر خویش داریم... محرومیت ما را به تصور و خیال وا می‌دارد و ما بیشتر از آن که در مورد تجربیاتی که داشته‌ایم بدانیم از تجربیات نداشته‌ی خود می‌دانیم... دانای کل بودن، دشمن و تباه‌کننده‌ی رضایتمندی است ...