کتاب «دریچه‌ی جنوبی» که حاصل تلاش زنده‌یاد کورش اسدی و غلامرضا رضایی از جمع‌آوری بهترین داستان‌های نویسندگان خوزستانی و نقد و بررسی آن‌هاست، منتشر و در کتاب‌فروشی‌ها عرضه شده است.

دریچه‌ی جنوبی کورش اسدی

به گزارش ایسنا، کتاب «دریچه‌ی جنوبی‌؛ تاریخچه‌ی داستان خوزستان در بستر شکل‌گیری و گسترش داستان‌نویسی ایران»  که دربرگیرنده‌ی ۴۸ داستان کوتاه از ۴۸ نویسنده‌ی خوزستانی به‌همراه نقد و بررسی این داستان‌ها با قلم کورش اسدی و غلامرضا رضایی است، با قیمت ۸۹ هزار تومان و در نشر نیماژ منتشر شده است.

در معرفی ناشر از این کتاب می‌خوانیم: در کتاب  «دریچه‌ی جنوبی» داستان‌های کوتاهی از احمد محمود، ناصر تقوایی، منوچهر شفیانی، محمد ایوبی، ناصر مؤذن، امیر نادری، بهرام حیدری، نسیم خاکسار، علی‌مراد فدایی‌نیا، عدنان غریفی، قباد آذرآیین، یارعلی پورمقدم، مسعود میناوی، احمد بیگدلی، اصغر عبداللهی، قاضی ربیحاوی، فتح‌الله بی‌نیاز، محمد بهارلو، فرهاد کشوری، زویا پیرزاد، صمد طاهری، جمشید خانیان، کورش اسدی، عنایت پاکنیا، سعید عباسپور، حسین رحیمی، غلامرضا رضایی، ابراهیم دمشناس، مصطفی مستور، آرش آذرپناه، مهدی مرعشی، خداداد باپیرزاده، عباس عبدی، شاپور بهیان، علی چنگیزی، ماهزاده امیری، بهاره اله‌بخش، مهدی ربی، تبسم غبیشی، حبیب باوی ساجد، غلامرضا شیری، مریم دلباری، سروش چیت‌ساز، سپیده سیاوشی، فرشته توانگر، داریوش احمدی، بهروز ناصری و رکسانا حمیدی گردآوری شده و به تناوب یکی از دو مولف کتاب به تحلیل و بررسی اثر پرداخته‌اند.

مولفان در بخشی از مقدمه‌ی کتاب آورده‌اند: «… خطه‌ی جنوب و علی‌الخصوص استان خوزستان به‌دلیل شرایط جغرافیایی منطقه‌ای نقش موثر و ممتازی در ترویج این شکل ادبی دارد.
کتاب حاضر با همین انگیزه به چگونگی علل پیدایش و رونق داستان در ایران و خوزستان نوشته شده است.
در بخش ابتدایی به وضعیت و موقعیت اجتماعی‌، سیاسی‌، فرهنگی ایران در زمان پیدایش داستان کوتاه در غرب اشاره‌ای گذرا کرده‌ایم و علل نفوذ و تأثیر این شرایط در تغییر نگرش و تحول ادبیات معاصر مدنظر بوده است.
در ادامه داستان‌نویسی معاصر ایران و نقش طبقات در روند شکل‌گیری آن مورد بررسی قرار گرفته است.
در بخش دیگر مبحث داستان اقلیمی و تأثیر اقلیم در داستان را مطرح کرده‌ایم. عنوانی که به‌نظر کمی عجولانه و شتاب‌زده توسط چند نفر از منتقدین در جامعه‌ی ادبی مطرح شد و برخی نیز بر پایه‌ی همین نام‌گذاری به سنجش و داوری داستان‌ها پرداختند. در این قسمت سعی کردیم تا با تشکیک در این عنوان به مبحث فوق بپردازیم.
در ادامه اوج و رونق داستان کوتاه در دهه‌ی چهل و اوایل دهه‌ی پنجاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌ و به نقش ادبیات داستانی و ترویج جُنگ‌های ادبی در شهرستان‌ها پرداخته‌ایم. به شکل‌گیری و ویژگی‌های ادبیات داستانی خوزستان اشاره کرده و سیر تحول آن را بعد از سال ۱۳۵۷ مورد بررسی قرار داده‌ایم.
به همین منظور تعداد ۴۸ داستان کوتاه از ۴۸ نویسنده‌ی خوزستانی در کتاب گنجانیده و نقد و تجزیه و تحلیل شده‌اند. با این امید که مجالی باشد تا در جلد بعدی آن که تا سال ۱۴۰۰ را در بر می‌گیرد بتوانیم در محدوده‌ی یک‌صدسال داستان‌نویسی در ایران به دیگر نویسندگان مستعد و جوانی که در این خطه قلم می‌زنند بپردازیم.»

همچنین غلامرضا رضایی در توضیحی که در ویرایش نهایی اضافه کرده آورده است: «چاپ کتاب حادثه‌ی تلخ و ناگواری به‌همراه داشت. فقدان و از دست دادن کوروش اسدی - دوست و رفیق سالیان. عزیزی که بیشتری سهم را در نوشتن کتاب حاضر داشت و ناباورانه ما را تنها گذاشت.»

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...