برنده نهایی جایزه هریت تابمن [harriet tubman prize 2022] مشخص شد.

تیا مایلز [Tiya Miles]  همه آنچه که او حمل می‌کرد: سفر چمدان اشلی، خاطرات یک خانواده سیاهپوست (رندوم‌هاوس، 2021)» [All That She Carried: The Journey of Ashley's Sack, a Black Family Keepsake]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، تیا مایلز [Tiya Miles] برای کتاب «همه آنچه که او حمل می‌کرد: سفر چمدان اشلی، خاطرات یک خانواده سیاهپوست (رندوم‌هاوس، 2021)» [All That She Carried: The Journey of Ashley's Sack, a Black Family Keepsake] برنده جایزه هریت تابمن 2022 شد. این جایزه به کتاب‌های غیرداستانی منتشر شده در آمریکا با موضوع تجارت برده و برده‌داری تعلق می‌گیرد.

کتاب مایلز به این موضوع می‌پردازد که چگونه سه نسل از زنان سیاه‌پوست یک گنج خانوادگی را به یکدیگر سپرده‌اند: کیسه‌ای شامل چند شی گران‌بها که در دهه 1850 از یک زن بَرده به دخترش داده شده است.

نوشته تیا مایلز در رقابت با دو فینالیست دیگر یعنی «اروپایی‌های آفریقایی: تاریخ ناگفته» اثر اولیوت اوتل و کتاب «تخته و زنجیر: چگونه تاجران بومی برده، آمریکا را شکل دادند» اثر جاشوا دی روتمن، برنده جایزه هریت تابمن شد.

تیا مایلز، استاد تاریخ مایکل گاروی و استاد موسسه مطالعات پیشرفته رادکلیف در دانشگاه هاروارد است. وی نویسنده سه اثر برنده جوایز مختلف در تاریخ روابط نژادی آمریکاست: «گره‌هایی که پیوند می‌دهند: داستان یک خانواده آفریقایی در بردگی و آزادی»، «خانه روی دیاموند هیل» و «طلوع دیترویت: تاریخ بردگی و آزادی در یک شهر». او همچنین نویسنده مقالات مختلف در زمینه تاریخ، تاریخ و حافظه زنان و فرهنگ عمومی سیاه پوستان است.

متولی جایزه هریت تابمن، مرکز لاپیدوس است که در زمینه تحلیل تاریخی برده‌داری فعالیت می‌کند و زیرمجموعه موسسه تحقیقات فرهنگ سیاهپوست شومبورگ است. این مرکز در سال 2014 با هدیه 2.5 میلیون دلاری روث و سید لاپیدوس راه‌اندازی شد و در حوزه تجارت برده، برده‌داری و ضد برده‌داری فعالیت و از کار محققان با بورسیه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت حمایت می‌کند.

هریت تابمن، متولد 1820 در کارولینای جنوبی، زنی سیاهپوست بود که به بردگی گرفته شد اما فرار و به دیگران نیز کمک کرد تا آزادی خود را به دست آورند. تابمن همچنین به عنوان پیشاهنگ، جاسوس، سرباز چریک و پرستار فعالیت می‌کرد. وی نخستین زن آفریقایی آمریکایی است که در ارتش خدمت کرده است. او در سال 1920 درگذشت.

جایزه 7500 دلاری هریت تابمن به بهترین کتاب غیرداستانی منتشر شده در آمریکا درباره تجارت برده، برده‌داری و ضد برده‌داری اهدا می‌شود.

جایزه تیا مایلز، برنده هریت تابمن 2022 بهار آینده طی مراسمی به وی اهدا خواهد شد.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...