برنده نهایی جایزه هریت تابمن [harriet tubman prize 2022] مشخص شد.

تیا مایلز [Tiya Miles]  همه آنچه که او حمل می‌کرد: سفر چمدان اشلی، خاطرات یک خانواده سیاهپوست (رندوم‌هاوس، 2021)» [All That She Carried: The Journey of Ashley's Sack, a Black Family Keepsake]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، تیا مایلز [Tiya Miles] برای کتاب «همه آنچه که او حمل می‌کرد: سفر چمدان اشلی، خاطرات یک خانواده سیاهپوست (رندوم‌هاوس، 2021)» [All That She Carried: The Journey of Ashley's Sack, a Black Family Keepsake] برنده جایزه هریت تابمن 2022 شد. این جایزه به کتاب‌های غیرداستانی منتشر شده در آمریکا با موضوع تجارت برده و برده‌داری تعلق می‌گیرد.

کتاب مایلز به این موضوع می‌پردازد که چگونه سه نسل از زنان سیاه‌پوست یک گنج خانوادگی را به یکدیگر سپرده‌اند: کیسه‌ای شامل چند شی گران‌بها که در دهه 1850 از یک زن بَرده به دخترش داده شده است.

نوشته تیا مایلز در رقابت با دو فینالیست دیگر یعنی «اروپایی‌های آفریقایی: تاریخ ناگفته» اثر اولیوت اوتل و کتاب «تخته و زنجیر: چگونه تاجران بومی برده، آمریکا را شکل دادند» اثر جاشوا دی روتمن، برنده جایزه هریت تابمن شد.

تیا مایلز، استاد تاریخ مایکل گاروی و استاد موسسه مطالعات پیشرفته رادکلیف در دانشگاه هاروارد است. وی نویسنده سه اثر برنده جوایز مختلف در تاریخ روابط نژادی آمریکاست: «گره‌هایی که پیوند می‌دهند: داستان یک خانواده آفریقایی در بردگی و آزادی»، «خانه روی دیاموند هیل» و «طلوع دیترویت: تاریخ بردگی و آزادی در یک شهر». او همچنین نویسنده مقالات مختلف در زمینه تاریخ، تاریخ و حافظه زنان و فرهنگ عمومی سیاه پوستان است.

متولی جایزه هریت تابمن، مرکز لاپیدوس است که در زمینه تحلیل تاریخی برده‌داری فعالیت می‌کند و زیرمجموعه موسسه تحقیقات فرهنگ سیاهپوست شومبورگ است. این مرکز در سال 2014 با هدیه 2.5 میلیون دلاری روث و سید لاپیدوس راه‌اندازی شد و در حوزه تجارت برده، برده‌داری و ضد برده‌داری فعالیت و از کار محققان با بورسیه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت حمایت می‌کند.

هریت تابمن، متولد 1820 در کارولینای جنوبی، زنی سیاهپوست بود که به بردگی گرفته شد اما فرار و به دیگران نیز کمک کرد تا آزادی خود را به دست آورند. تابمن همچنین به عنوان پیشاهنگ، جاسوس، سرباز چریک و پرستار فعالیت می‌کرد. وی نخستین زن آفریقایی آمریکایی است که در ارتش خدمت کرده است. او در سال 1920 درگذشت.

جایزه 7500 دلاری هریت تابمن به بهترین کتاب غیرداستانی منتشر شده در آمریکا درباره تجارت برده، برده‌داری و ضد برده‌داری اهدا می‌شود.

جایزه تیا مایلز، برنده هریت تابمن 2022 بهار آینده طی مراسمی به وی اهدا خواهد شد.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...