رمان «کارگران فصلی» [Les Jango] نوشته عبدالعزیز برکه ساکن [Abdelaziz Baraka Sakin]، نویسنده سودانی جایزه ادبیات عرب در فرانسه [Prix de la littérature arabe] را از آن خود کرد.

کارگران فصلی [Les Jango]  عبدالعزیز برکه ساکن [Abdelaziz Baraka Sakin]جایزه ادبیات عرب در فرانسه [Prix de la littérature arabe]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جایزه ادبیات عرب در فرانسه دیروز (9 نوامبر) عبدالعزیز برکه ساکن، نویسنده اهل سودان را برای رمان «کارگران فصلی» به عنوان برنده خود در سال 2020 معرفی کرد.

رمان «کارگران فصلی» چهارمین رمان نویسنده سودانی، روایتگر مصیبت‌ها و دردهای کارگران فصلی در قاره افریقا است که توسط خاویر لوفین به زبان فرانسه ترجمه شده است. این کتاب در سال 2009 به زبان عربی منتشر و در همان سال نیز برنده جایزه ادبی طیب صالح شد و سپس جزو کتب ممنوعه در سودان قرار گرفت.

رئیس هیئت داوران ضمن تحسین ترجمه درخشان رمان درباره آن گفت «شوخ‌طبعی نویسنده و داستان خارق‌العاده او حتی در قلب تاریکی به ماجراجویی بزرگ انسانی و جهانی می‌پیوندد.»


نویسنده سودانی درباره موفقیت رمانش گفت «دریافت چنین جایزه معتبری که نویسندگان مهمی چون جبور الدویهی و سنان انطون پیش‌تر آن را برنده شده‌اند نشانه موفقیت این رمان است و فکر می‌کنم جایزه در زمان مناسبی اتفاق افتاد؛ زیرا رمان از مدارای مذهبی، عشق و انسانیت می‌گوید و ما اکنون در جهانی زندگی می‌کنیم که به خاطر مبارزات خشونت‌آمیز هویتی از هم گسیخته شده. این جایزه هم‌چنین به منزله حمایت اخلاقی و مادی از مبارزه من از یک تبعید به تبعید دیگری است.»

عبدالعزیز برکه ساکن در سال 1963 در شهر کسلا در شرق سودان متولد شد و اکنون در شهر مون پولیه فرانسه در تبعید به سر می‌برد. رمان‌های «عاشق بادیه‌نشین»، «موسیقی استخوان»، «خاکستر آب» و مجموعه داستان «در حاشیه پیاده‌رو» چند نمونه از آثار این نویسنده عرب است که علی‌رغم کیفیت ممتاز به علت وجود لهجه و گویش سودانی در مکالمات بین شخصیت‌های داستان و دشواری در ترجمه، تاکنون تعداد کمی از آن‌ها به زبان‌های دیگر برگردانده شده است.

سال گذشته محمد عبدالنبی، نویسنده مصری برای رمان «اتاق عنکبوت» موفق شد جایزه ادبیات عرب در فرانسه را در سال 2019 برنده شود.

هیئت داوران این جایزه همچنین از رمان «علف‌های هرز» اولین رمان دیما عبدالله، نویسنده لبنانی که جزو نامزدهای نهایی برای دریافت این جایزه بود تقدیر کردند.

جایزه ادبیات عرب در سال 2013 توسط موسسه جهان عرب و بنیاد ژان-لاک لاگاردر تاسیس شد. این جایزه که ارزش مالی آن 10 هزار یورو است تنها جایزه فرانسوی است که از آفرینش ادبی عرب تقدیر می‌کند و به اثری از نویسنده عرب که به زبان فرانسه نوشته یا ترجمه شده باشد جایزه می‌دهد. ترویج و انتشار ادبیات عرب در فرانسه هدف بنیانگذاران این جایزه است.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...