محمد امبوگار سر [Mohamed Mbougar Sarr]، نویسنده جوان فرانسوی‌زبان اهل سنگال برای رمان «رازآمیزترین خاطره انسان» [The Most Secret Memory of Men] برنده جایزه گنکور 2021 شد.

محمد امبوگار سر [Mohamed Mbougar Sarr] رازآمیزترین خاطره انسان» [The Most Secret Memory of Men]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه گنکور رمان «رازآمیزترین خاطره انسان» نوشته محمد امبوگار سر را -که از سوی نشر فیلیپ‌ری در فرانسه منتشر شده بود- برنده جایزه گنکور در سال 2021 معرفی کردند.

«رازآمیزترین خاطره انسان» چهارمین رمان محمد امبوگار سر نویسنده سنگالی است که محبوب‌‌ترین و پرطرفدارترین رمان پاییز ادبی فرانسه بوده و در فهرست تقریبا همه جوایز مهم ادبی فرانسوی نظیر رنودو، مدیسی، دسامبر و فمینا حضور داشته و حالا هم جایزه گنکور، مهم‌ترین جایزه ادبی فرانسه را به خود اختصاص داده است؛ رمانی که از زمان انتشار تاکنون به بیش از 22 زبان نیز ترجمه شده است.

نویسنده سنگالی پیش از این برای این انتشار رمان موفق شده بود بورسیه نویسندگان را ازسوی بنیاد ادبی ژان-لوک لاگاردر دریافت کند و نیز جایزه ترانس‌فیوژ فرانسه را از آن خود کند.

داستان این رمان درباره یک نویسنده جوان سنگالی به نام دیگان فی است که به جستجوی نویسنده رمان «لابیرنت غیرانسانی» که دهه‌هاست از حافظه جمعی ناپدید شده، برمی‌آید. تی. سی الیکان نویسنده مرموز این کتاب منحصربه‌فرد است که در سال 1938 میلادی منتشر شده. راوی داستان هشتاد سال بعد از ناپدیدشدن نویسنده‌ای که با خواندن رمانش تکانی سخت خورده، تصمیم می‌گیرد تا او را پیدا کند. این رمان داستان نویسندگان، ادبیات، خانواده، سیاست و عشق است.

محمد امبوگار سر، نویسنده 31 ساله فرانسوی‌زبان زاده سنگال است. او در سال 2014 نیز برنده جایزه استفن هسل برای داستان کوتاه «انبار» شده بود. برای انتشار نخستین رمانش با عنوان «زمین محاصره‌شده» جایزه متیس فرانسه را در سال 2015 و جایزه احمادو کوروما را در سال 2016 برنده شد؛ و با دومین رمانش «سکوت همسرایان کر» برنده جایزه ادبی پورت دوره در سال 2018 شد. ابموگار سر با سومین رمانش «مردان پاک» جایزه صداهای فرانسوی را به خود اختصاص داد.

سال گذشته اروه لوتلیه برای رمان «نابهنجار» -که با عنوان «ایرادی در کار است» اخیرا به زبان فارسی منتشر شده است- موفق شد جایزه گنکور 2020 را از آن خود کند.

جایزه «گنکور» مهم‌ترین و معتبرترین جایزه ادبی در فرانسه به شمار می‌آید که در پی وصیت ادمون دو گنکور به سال ۱۸۹۶ بنیان گذاشته‌ شد و هرساله به بهترین کتاب داستانی انتشاریافته به زبان فرانسه طی همان سال تعلق می‌گیرد.

اگرچه برنده این جایزه تنها مبلغی ناچیز معادل ۱۰ یورو دریافت می‌کند؛ اما جایزه غیررسمی «گنکور» -که فروش بالای رمان برنده را برای نویسنده‌اش به ارمغان می‌آورد- بسیار باارزش‌تر از جایزه اصلی است.

از برندگان سرشناس این جایزه می‌توان از مارسل پروست در سال ۱۹۲۹، سیمون دو بووار در سال ۱۹۵۴ و پاتریک مودیانو برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۴ نام برد.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...