زهره قایینی از ایران برنده جایزه ترویج‌گر برجسته خواندن ایبی- آی رید IBBY-iRead سال ۲۰۲۲ شد.

زهره قایینی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، زهره قایینی از سوی دو نهاد معتبر ادبیات کودکان در جهان نامزد جایزه‌ ایبی- آی‌رید سال ۲۰۲۲ شده بود، و امروز برگزیده این جایزه شده است.

جین کرز Jane Kurz، ترویجگر از کشور کانادا نیز دیگر برنده این جایزه شد.

جایزه‌ ترویج‌گر برجسته‌ خواندن ایبی- آی‌رید IBBY-iRead (من می‌خوانم) را «بنیاد آی‌رید شنژن» با همکاری «دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان» (ایبی)، برای قدردانی از ترویجگران برجسته‌ کتاب‌خوانی در گستره‌ جهانی، بنیاد گذاشته است. دو نهاد معتبر ادبیات کودکان، شورای کتاب کودک به‌عنوان شاخه‌ ملی ایبی در ایران، و شاخه‌ ملیِ ایبی در کشور کانادا، امسال زهره قایینی را به عنوان نامزد این جایزه معرفی کرده‌ بودند.

نادر موسوی، نویسنده، آموزشگر و مروج کتابخوانی در میان کودکان و نوجوانان افغانستانی مناطق مهاجرنشین ایران نیز دیگر نامزد معرفی‌شده از سوی شورای کتاب کودک برای دریافت جایزه ایبی- آی‌رید ۲۰۲۲ بود.

زهره قایینی مدرس، نویسنده و پژوهشگر در گستره‌ فرهنگ و تاریخ کودکی، از پایه‌گذاران «موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان»، یکی از دو نویسنده‌ اصلی مجموعه‌ ده‌جلدی «تاریخ ادبیات کودکان» و نویسنده‌ کتاب «تصویرگری کتاب‌های کودکان» است. او در حال حاضر مدیریت مؤسسه‌ پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و برنامه‌ ترویج کتابخوانی «با من بخوان» را بر عهده دارد.

معیارهای انتخاب نامزد برای این جایزه عبارت است: پایداری، اثرگذاری، الهام‌بخشی، کاوشگری و نوآوری در اجرای پروژه‌های کتابخوانی. پایبندی و احساس مسئولیت در ایجاد عشق به خواندن، توانمند کردن کودکان در امر خواندن در مناطق محروم و بی‌ثبات و تداوم آن. این کار می‌تواند فعالیت‌های مختلفی را دربر بگیرد از قبیل: ایجاد پروژه‌های کتابخوانی و اجرای فعالیت‌های پویا در این پروژه‌ها، ترویج مؤثر خواندن و راهبردهایی در این راستا و حمایت از حق کودکان برای خواندن.


................ هر روز با کتاب ...............

داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...