جایزه کافکا 2019 به پی‌یر میشون نویسنده فرانسوی رسید.

به گزارش مهر، این نویسنده در نشست سالانه انجمن فرانتس کافکا که در پراگ برگزار شد با حضور هیات داوری بین‌المللی انتخاب شد.

نویسنده فرانسوی با شنیدن خبر این جایزه از آن به عنوان یک «مسخ موفقیت‌آمیز» یاد کرد و افزود: درباره این شگفتی فوق‌العاده چه بگویم؟ البته که از همه از ته قلبم تشکر می‌کنم. باید بگویم اینکه مرا در حد بزرگانی چون واتسلاف هاول(واسلاو هاول)، ناداس، یلی‌نک، هاندکه و ماگریس دیده‌اید و به ویژه در حد فیلیپ راث و یان لیانکه، مرا واقعاً مفتخر می‌کند و حتی شاید مغرور… که پراگ را نمی‌شناسم، که به پل‌ها، رودخانه، خانه‌هایی که کافکا معرفی کرد و گورستان‌ها سلام می‌کنم. که کمترین خاطرات خوشحال کننده از پشته‌های قدیمی، قیمومیت سیاه بوهمی-موراویا، مخزن‌های قرمز خوب از ۱۹۴۴ که یک حمله جادویی سیاه آن‌ها را به ارابه‌های خونین بهار رساند. که شما را خواهم دید تا این ایده‌های سیاه را از میان بردارم.

برنده جدید جایزه کافکا افزود: من دانش‌آموز مدرسه بودم که «مسخ» را خواندم و جایزه کافکا هم مرا مسخ می‌کند. این یک آزار نیست که مرا تغییر می‌دهد، شبیه گرگور بیچاره. بلکه به من دست‌و بال‌ها و پر پروازی بزرگ می‌دهد. کبوتری از میدان قدیمی شهر؟ یک چوکا، مافکا؟ نه، یک پرنده عاقل، فنچ یا سره خانگی، یک برنده جدی در رقابتی عرفانی.

میشون پاییز به پراگ سفر می‌کند تا در مراسم سنتی اهدای این جایزه که در بروژیک هال در تالار قدیمی شهر برگزار می‌شود، شرکت کند.

پی‌یر میشون، که سال ۱۹۴۵ متولد شده، با مادرش که معلم بود بزرگ شد. وی در رشته ادبیات تحصیل کرد و با سفر در فرانسه به یک گروه کوچک تئاتری پیوست.

وی زندگی ادبی‌اش را با انتشار نخستین کتابش «زندگی‌های ناچیز» در سال ۱۹۸۴ توسط انتشارات گالیمار آغاز کرد و جایزه فرهنگی فرانسه را دریافت کرد. او بعدها گفت که این کتاب زندگی او را نجات داد. وی با آثارش جوایز متعدد ادبیات فرانسه از جمله جایزه دسامبر و جایزه آکادمی فرانسه را دریافت کرده است. جدیدترین کتاب وی که هفدهمین کتاب اوست با عنوان «زندگی برای کار کردن» سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.

سال گذشته، ایوان ورنیش، نویسنده‌ای از جمهوری چک این جایزه را دریافت کرده بود.

این جایزه ده هزار دلاری همراه یک مجسمه برنز که نماد کوچکی از مجسمه فرانتس کافکا در شهر پراگ است و یک دیپلم افتخار هر سال به برنده اهدا می‌شود.

گروه داوران این جایزه عبارت بودند از: جوزف سرماک از جمهوری چک، پیتر دومتس از آمریکا، آندری دِروال از فرانسه، ماریان گروبر از اتریش، پیتر ماتوشک از جمهوری چک، لورنزو سیلوا از اسپانیا، هانس دیتر زیمرمان از آلمان و ولادیمیر زلسنی از جمهوری چک.

این جایزه از سوی بنیاد فرانتس کافکا، وزیر فرهنگ جمهوری چک و شهر پراگ اهدا می‌شود.

دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...