برگزیدگان دومین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی "روزی روزگاری" که با تقدیر از بهرام بیضایی و جمال میرصادقی همراه بود، معرفی شدند.

در بخش مجموعه‌ی داستان از مجموعه‌ها‌ی‌ داستان "آن گوشه‌ی دنج سمت چپ" اثر مهدی ربی، "گوساله‌ی سرگردان" مجید قیصری و "مردی که گورش گم شد" اثر حافظ خیاوی تقدیر شد و مجموعه‌ی داستان "مردی که گورش گم شد" اثر حافظ خیاوی تندیس این بخش را دریافت کرد.

روزی روزگاری امسال در رشته‌ی رمان ایرانی هیچ برگزیده‌ای نداشت.

فرشته احمدی، شهلا زرلکی، لادن نیکنام، امیرارسلان فصیحی، امیر احمدی آریان و امیرحسین خورشیدفر، داوران بخش رمان و مجموعه‌ی داستان بودند.

اما در بخش داستان‌های غیرایرانی، از "اپرای شناور" اثر جان‌ بارت با ترجمه‌ی سهیل سمی، "بائودلینو" اثر اومبرتو اکو با ترجمه‌ی رضا علیزاده و "دم را دریاب" اثر سال‌ بلو با ترجمه‌ی بابک تبرایی تقدیر شد و تندیس این بخش به "اپرای شناور" اثر جان‌ بارت با ترجمه‌ی سهیل سمی داده شد.

داوری این بخش را رضا سیدحسینی، کاوه میرعباسی، مدیا کاشیگر، موسی اسوار، مژده دقیقی، اسدالله امرایی، فروغ پوریاوری و علی عبداللهی برعهده داشتند.

به گزارش ایسنا، همچنین در بخش نظرسنجی از کتاب‌فروشان، "هزار خورشید تابان" اثر خالد حسینی با ترجمه‌ی مهدی غبرایی و در بخش نظرسنجی از نخبگان غیرنویسنده، "ها کردن" اثر پیمان هوشمندزاده انتخاب شدند.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...