«مارگارت اتوود» نویسنده نامدار برنده جایزه بوکر به عنوان برنده جایزه یک عمر دستاورد ادبی «صلح دیتون» [dayton literary peace prize] معرفی شد.

دستاورد ادبی صلح دیتون به اتوود رسید

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا ، «مارگارت اتوود» نویسنده مشهور کانادایی و خالق آثار ادبی تحسین‌شده‌ای همچون «وصیت‌ها» که آینده‌ای دیکتاتوری و ترسناک را برای ایالات متحده به تصویر می‌کشد امسال به عنوان برگزیده جایزه یک عمر دستاورد ادبی «صلح دیتون»، جایزه‌ای برای گرامی‌داشت قدرت ادبیات در حمایت از صلح، عدالت اجتماعی و درک جهانی انتخاب شد.

به این ترتیب، مسوولان برگزاری جایزه ادبی صلح دیتون اعلام کردند، جایزه «سی ریچارد هولبورگ» به «مارگارت اتوود»، نویسنده و معلم کانادایی اهدا می‌شود.

«اتوود» نخستین کتاب خود را که یک کتاب شعر بود در سال ۱۹۶۱ به چاپ رساند. «چشم گربه»(۱۹۸۸)، «الیاس گریس»(۱۹۹۶)، «آدمکش کور»(۲۰۰۰) و سه‌گانه «مدآدام»(۲۰۱۳-۲۰۰۳) از دیگر آثار این نویسنده هستند.

رمان «وصیت‌ها» که در سال ۲۰۱۹ به چاپ رسید و در حقیقت دنباله‌ای برای رمان «سرگذشت یک ندیمه» بود به سرعت به یکی از رمان‌های پرفروش تبدیل شد.

به برنده جایزه یک عمر دستاورد ادبی دیتون ۱۰هزار دلار اهدا می‌شود. «تیلور برنچ»، «الی ویسل»، «گلوریا استاینم» و «استاد ترکل» از برندگان پیشین این جایزه هستند.

مراسم اهدای جوایز این جایزه ادبی که در ابتدا برای اکتبر برنامه‌ریزی شده بود به دلیل شیوع ویروس کرونا به بهار ۲۰۲۱ موکول شد. در این مراسم ضمن اهدای جایزه یک عمر دستاورد ادبی به «اتوود»، از برندگان بخش‌های رمان و اثر غیرداستانی این جایزه ادبی که نامزدهای نهایی آن ماه آینده مشخص می‌شوند، تجلیل خواهد شد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...