طاهره مهری مالفجانی | ایبنا


امپراتوری بریتانیا در 1599 با تاسیس کمپانی هند شرقی، پایه‌های سلطه‌ استعماری خود بر مناطق زرخیز جنوب آسیا را تحکیم کرد. شرح آنچه در طول دو سده بر هند رفته است، از سوی ششی تارور [Shashi Tharoor] مردی که سال‌ها در قلب سیاست‌ورزی هندوستان زیست کرده، در کتاب «امپراتوری ننگین» [Inglorious empire : what the British did to India یا An Era of darkness] به رشته تحریر درآمده است. این کتاب را بهناز عابدی، دانش‌آموخته مترجمی زبان انگلیسی و دانشجوی مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران ترجمه کرده است. با وی درباره کتاب «امپراتوری ننگین» با عنوان فرعی آنچه بریتانیایی‌ها بر سر هندوستان آوردند، گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانیم:

 ششی تارور [Shashi Tharoor] امپراتوری ننگین» [Inglorious empire : what the British did to India یا An Era of darkness]

چرا تصمیم گرفتید کتاب «امپراتوری ننگین» را ترجمه کنید؟
حوزه سیاست خارجی، روابط بین‌الملل و اساسا آنچه در ورای مرزهای جغرافیایی خودمان می‌گذرد همیشه برایم جذابیت داشته است. حتی اولین تجربه‌ام در ترجمه کتاب هم دقیقا در همین حال و هوا بود، اما نه در حیطه سیاست بلکه فرهنگ و جامعه. آن کتاب به نام «10 چیزی که از آن متنفرم» در سال 1396 از سوی نشر آرما به چاپ رسید و به چالش‌های فرهنگی پیش روی مهاجران آسیایی به ویژه اعراب در سرزمین‌های غربی می‌پرداخت. تجربه بعدی‌ام هم مجددا در همین فضا بود و «امپراتوری ننگین» هم به عنوان سومین کتاب همان راه را می‌رود اما با چاشنی بسیار قوی سیاست. اولین بار، دکتر علاء غروی که از اساتید من هستند و از اعضای هیأت علمی دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، این کتاب را برای ترجمه پیشنهاد کردند. دلیلش هم این بود که این کتاب در هند و انگلیس بسیار مورد توجه قرار گرفته بود و در فهرست پرفروش‌ترین‌ها بود. این اتفاق هم به دلیل سوژه کتاب و نحوه پرداخت آن و هم به دلیل نویسنده آن رخ داده بود. همین شد که پیشنهاد دکتر غروی را پذیرفتم و شروع به کار کردم.

در کتاب «امپراتوری ننگین» بیشتر به کدام جنبه از استعمار تاکید شده است و نگاه به کمپانی هند شرقی چگونه است؟
در کتاب «امپراتوری ننگین» جنبه‌های مختلف استعمار از حوزه آموزش گرفته تا صنعت، کشاورزی، فرهنگ و حتی زندگی شخصی افراد مورد بررسی قرار گرفته است. ششی تارور، نویسنده این کتاب به عنوان شخصیتی که خود سال‌ها در مناصب مهم سیاسی هندوستان حضور داشته و از طرفی هم تجربه نشستن بر کرسی‌ معاونت دبیرکل سازمان ملل متحد را در کارنامه دارد و هم در مقطعی نامزد دبیرکلی این سازمان بوده، در گوشه گوشه کتاب تلاش دارد که بگوید استعمار هندوستان از سوی بریتانیا و در رأس آن کمپانی هند شرقی نه سراسر سیاهی بوده و نه سراسر سفیدی اما روح جملات، روایت‌ها، مستندات و شواهد تاریخی که از سوی او ذکر می‌شود، اغلب بر این نکته تأکید دارد که این استعمار 200 ساله، یک عقب‌گرد اساسی برای کشوری همچون هندوستان بود که روزگاری از غنی‌ترین و پیشرفته‌ترین ممالک جهان به شمار می‌رفت.

آیا بریتانیا برای هندوستان وحدت سیاسی به ارمغان آورد؟
اتفاقا این موضوع، یکی از سرفصل‌های اساسی این کتاب است. ببینید، بریتانیایی‌ها مدعی این مساله بوده و هستند که حضورشان در هندوستان باعث وحدت سیاسی و گردهم‌آوردن جامعه چندگونه هندوستان شد، اما روایت نویسنده و مستنداتی که به شکل دقیق در یک فصل کامل از کتاب ارائه می‌دهد، به روشنی حکایت از این دارد که هندی‌ها پیش از حضور استعمار در سرزمین‌شان نیز از وحدت جغرافیایی و فرهنگی برخوردار بودند. نویسنده به طور مشخص به منظومه‌های حماسی مهاباراتا و رامایانا اشاره و تأکید می‌کند که انگیزه وحدت همواره در بین هندی‌ها وجود داشته است و گرچه آنها به صدها زبان و هزاران لهجه مختلف صحبت می‌کردند اما از یک وحدت تمدنی برخوردار بودند.

امپراتوری ننگین در گفت‌وگو با بهناز عابدی

در کل حضور بریتانیا در هندوستان از چند جنبه مورد بررسی قرار گرفته است؟

بحث وحدت سیاسی یکی از موضوعات مورد بحث در کتاب است و مسایلی از قبیل مطبوعات، نظام پارلمانی، ارتش و نیروی نظامی، صنعت‌زدایی و دوران پسااستعمار هندوستان از دیگر مواردی است که نویسنده به آنها پرداخته است.

آیا ترجمه در زمینه تاریخ برای شما کاری دنباله‌دار است؟
«امپراتوری ننگین» شروع ترجمه تاریخی برایم محسوب می‌شود، اما بدون شک موتور محرکه‌ام برای ادامه این مسیر است چراکه از طرفی متن کتاب حاضر شخصا برایم آموزنده و گیرا بوده و از طرف دیگر، علاقه‌ کودکی‌ام به تاریخ، مزید بر آن است.

کتاب «امپراتوری ننگین» با عنوان فرعی آنچه بریتانیایی‌ها بر سر هندوستان آوردند، نوشته ششی تارور و ترجمه بهناز عابدی با قیمت 175هزارتومان و شمارگان 400 نسخه از سوی انتشارات قطره راهی بازار چاپ و نشر شده است.

............... تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...