برگزیدگان هجدهمین دوره جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب «خبرنگاران» معرفی شدند.

مهی در حال پاک کردن آینده» اثر صابر سعدی‌پور

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، مراسم پایانی هجدهمین دوره جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب «خبرنگاران» روز شنبه، ۳۰ تیرماه در کافه فلسفه برگزار شد.

در ابتدای این مراسم از «محمدعلی بهمنی» بابت بیش از ۷۰ سال انتشار شعر و بیش از نیم قرن انتشار کتاب شعر، حضور مؤثر در سیر تکوینی غزل و عرصۀ ترانه‌سرایی تجلیل شد.

سپس با تشکر از رسول سیمیا (آداب شقه شدن در خانه پدرم ذبیح)، سیده فاطمه موسوی (شرابسالگی) و نیما معماریان (خودآزادی)؛ کتاب «مهی در حال پاک کردن آینده» اثر صابر سعدی‌پور به عنوان کتاب‌سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران معرفی شد.

در بخش ویژه شاعران بدون کتاب نیز؛ از این نفرات به ترتیب تقدیر شد:

مقام اول: راضیه اسماعیلی از اصفهان
مقام دوم مشترک: مهدیه رشیدی از بابل، سولماز نعمتی از اردبیل و فارد قربانی از مشهد
مقام سوم: مجتبا هوشیار محبوب از کرج

در بخش جنبی پژوهش درباره شعر (با موضوع شعر زنان ایران)؛ مقاله پژوهشی «وجود و وجوب زنانگی در شعر» از سارا ناصر نصیر، شایسته سپاس شناخته شد و از کتاب پژوهشی «عصیان ریشه‌دار/ بررسی سبک‌شناسانه شعر معاصر زنان» از گلاله هنری تقدیر شد.

سعید اسلام زاده، علیرضا بهرامی، امیرشهاب رضویان، پوریا سوری، شهاب شهرزاد، عباس کریمی عباسی، حسن گوهرپور، محمد مفتاحی و سمانه نائینی هیات داوران هجدهمین دوره جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران هستند.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...