دانشگاه کلمبیا برندگان جوایز پولیتزر ۲۰۲۵ را در دو بخش روزنامه‌نگای پیشرو و کتاب اعلام ‌کرد.

جیمز

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، برندگان جایزه پولیتزر ۲۰۲۵ عبارتند از:

در بخش کتاب، نمایش و موسیقی

رمان
: «جیمز»، نوشته پرسیوال اورت
فینالیست‌ها: «شلیک به سر: یک رمان»، نوشته ریتا بولوینکل / «موش‌ها ۱۹۶۱»، نوشته استیسی لوین / «زن تک‌شاخ»، نوشته گیل جونز (انتشارات بیکن)

نمایشنامه: «هدف»، نوشته برندن جیکوبز-جنکینز
فینالیست‌ها: «اوه، مری!» نوشته کول اسکولا / «متحد» نوشته ایتامار موزز /

تاریخ (۲ برنده مشترک): «کومبئی: هریت تابمن، یورش رودخانه کومباهی، و آزادی سیاه‌پوستان در طول جنگ داخلی» نوشته ادا ال. فیلدز-بلک / «ملل بومی: هزاره در آمریکای شمالی»، نوشته کاتلین دووال)
فینالیست: «کالاهای مزرعه: تاریخ مادی برده‌داری آمریکا»، نوشته ست راکمن

بیوگرافی: «هر موجود زنده: مسابقه بزرگ و مرگبار برای شناخت تمام زندگی» نوشته جیسون رابرتز
فینالیست‌ها: «جان لوئیس: یک زندگی»، نوشته دیوید گرینبرگ / «جهانی که او ویرایش کرد: کاترین اس. وایت در نیویورکر» نوشته ایمی ریدینگ

خاطرات: «تغذیه ارواح: یک خاطره تصویری» نوشته تسا هالز
فینالیست‌ها: «فی: خاطره‌ای از پسرم» نوشته الکساندرا فولر / «شنیدم که او اسمم را صدا زد: خاطره‌ای از گذار» نوشته لوسی سانته

شعر: «اشعار جدید و منتخب» سروده ماری هاو
فینالیست‌ها: یک زندگی اصیل» سروده جنیفر چانگ / «بلوف: اشعار»، نوشته دانز اسمیت

غیرداستانی عمومی: «به سوی موفقیت آرمان ناامیدمان: زندگی‌های بسیار جنبش مخالفان شوروی» نوشته بنجامین ناتانز
فینالیست‌ها: «من در فهرست هدف هستم: قتل یک روزنامه‌نگار و ظهور استبداد در هند» نوشته رولو رومیگ / «تا زمانی که تو را پیدا کنم: کودکان ناپدید شده و فرزندخواندگی‌های اجباری در گواتمالا»، نوشته ریچل نولان

موسیقی: «جزایر آسمان» از سوزی ایبارا
فینالیست‌ها: «جیم هنوز غرغر می‌کند» از جلالو-کالورت نلسون / «دنباله‌دار» از جورج لوئیس

در بخش روزنامه‌نگاری

خدمات عمومی: کاویتا سورانا، لیزی پرسر، کاساندرا جارامیلو و استیسی کرانیتز از پروپابلیکا برای گزارش درباره زنان بارداری که پس از تأخیر پزشکان در نیاز فوری به مراقبت به دلیل ترس از نقض استثنائات مبهم «جان مادر» در ایالت‌هایی با قوانین سختگیرانه سقط جنین، جان خود را از دست دادند.
فینالیست‌ها: بوستون گلوب با همکاری پروژه گزارش جرایم سازمان‌یافته و فساد / نیویورک تایمز، برای گزارش‌های بی‌وقفه دیو فیلیپس

اخبار فوری: روزنامه نگاران واشنگتن پست برای پوشش فوری و روشنگرانه از تلاش ۱۳ ژوئیه برای ترور دونالد ترامپ، نامزد وقت ریاست جمهوری، شامل روایت دقیق و تحلیل دقیق که گزارش سنتی پلیس را با شواهد صوتی و تصویری ترکیب می‌کرد.
فینالیست‌ها: کارکنان آسوشیتدپرس / کارکنان نیوز اند آبزرور، رالی، کارولینای شمالی، و شارلوت (کارکنان کارولینای شمالی) آبزرور

گزارش تحقیقی: روزنامه نگاران رویترز برای گزارش جسورانه‌ای از مقررات سهل‌انگارانه در ایالات متحده و خارج از کشور که فنتانیل، یکی از مرگبارترین مواد مخدر جهان، را ارزان و به طور گسترده در دسترس مصرف‌کنندگان در ایالات متحده قرار می‌دهد.
فینالیست‌ها: کریستوفر ویور، آنا وایلد متیوز، مارک مارمونت، تام مک‌گینتی و اندرو مولیکا از وال استریت ژورنال / کارکنان آسوشیتدپرس و فرانتلاین

گزارش تشریحی: اعظم احمد، متیو آیکینز، نویسنده همکار، و کریستینا گلدباوم از نیویورک تایمز برای بررسی معتبر چگونگی کاشت بذر شکست خود در افغانستان توسط ایالات متحده، در درجه اول با حمایت از شبه‌نظامیان قاتلی که غیرنظامیان را به سمت طالبان سوق دادند.
فینالیست‌ها: الکسیا کمپبل، آوریل سیمپسون و پراتیک ربالا از مرکز صداقت عمومی؛ نادیا حمدان از ریویل؛ و روی هرست، همکار، مادر جونز / آنی والدمن، دعا الدیب، مکس بلو و مایا میلر از پروپابلیکا

گزارش محلی: آلیسا ژو، نیک تیم و جسیکا گالاگر از بالتیمور بنر و نیویورک تایمز برای یک مجموعه تحقیقاتی دلسوزانه که ابعاد نفس‌گیر بحران فنتانیل بالتیمور و تأثیر نامتناسب آن بر مردان سیاه‌پوست مسن را به تصویر کشید و یک مدل آماری پیچیده ایجاد کرد.
فینالیست‌ها: کیتی راش و کیسی اسمیت، همکاران، سانفرانسیسکو کرونیکل، با همکاری برنامه گزارشگری تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی / مایک رایچر، لیندا مپس و فیونا مارتین از سیاتل تایمز

گزارش ملی: کارکنان وال استریت ژورنال برای ثبت وقایع سیاسی و شخصی ایلان ماسک ثروتمندترین فرد جهان، از جمله روی آوردن او به سیاست‌های محافظه‌کارانه، استفاده او از مواد مخدر قانونی و غیرقانونی و گفتگوهای خصوصی او با ولادیمیر پوتین.
فینالیست‌ها: جنیفر گولان و سوزی نیلسون از سانفرانسیسکو کرونیکل / کارکنان واشنگتن پست

گزارش بین‌المللی: دکلان والش و کارکنان نیویورک تایمز برای تحقیقات افشاگرانه‌شان در مورد درگیری در سودان، از جمله گزارش در مورد نفوذ خارجی و تجارت پرسود طلا که به آن دامن می‌زند، و روایت‌های تکان‌دهنده از نیروهای سودانی مسئول جنایات و قحطی.
فینالیست‌ها: کارکنان وال استریت ژورنال / کارکنان واشنگتن پست

مقاله ویژه: مارک وارن در اسکوایر برای تصویری حساس از یک کشیش باپتیست و شهردار شهر کوچک که پس از افشای زندگی دیجیتال مخفی‌اش توسط یک سایت خبری راست‌گرا، خودکشی کرد.
فینالیست‌ها: آناند گوپال، نویسنده نیویورکر / جو سکستون، نویسنده پروژه مارشال

تفسیر: مصعب ابو طوها، نویسنده نیویورکر برای مقالاتی درباره قتل عام فیزیکی و عاطفی در غزه که گزارش‌های عمیق را با صمیمیت خاطرات ترکیب می‌کند تا تجربه فلسطینی‌ها از بیش از یک سال و نیم جنگ با اسرائیل را منتقل کند.
فینالیست‌ها: گوستاوو آرلانو از لس‌آنجلس تایمز / جری بروئر از واشنگتن پست

نقد: الکساندرا لانگه، نویسنده بلومبرگ برای نوشته‌های برازنده و ژانر-گستر در مورد فضاهای عمومی برای خانواده‌ها، با استفاده ماهرانه از مصاحبه‌ها، مشاهدات و تحلیل‌ها برای در نظر گرفتن اجزای معماری که به کودکان و جوامع اجازه رشد می‌دهد.
فینالیست‌ها: سارا هولدرن از مجله نیویورک / وینسون کانینگهام از نیویورکر

سرمقاله‌نویسی: راج مانکاد، شارون استاینمن، لیزا فالکنبرگ و لیا بینکوویتز از هوستون کرونیکل
فینالیست‌ها: دیوید شارفنبرگ، آلن ویرزبیکی و مارسلا گارسیا از بوستون گلوب / کارکنان بخش نظرات نیویورک تایمز، به‌ویژه دبلیو. جی. هنیگان و کاتلین کینگزبری

گزارش و تفسیر مصور: آن تلنِیز از واشنگتن پست برای ارائه تفسیرهای نافذ درباره افراد و نهادهای قدرتمند با مهارت، خلاقیت - و بی‌باکی که منجر به جدایی او از این سازمان خبری پس از ۱۷ سال شد.
فینالیست‌ها: ارنستو باربیری و جس رولیفسون، همکاران، بوستون گلوب/ ایران مارتینز، استیو برین، جیمی سلف و جیووانی موخائس از inewsource.org، سن دیگو

عکاسی اخبار فوری: داگ میلز از نیویورک تایمز برای مجموعه‌ای از عکس‌های مربوط به ترور نافرجام دونالد ترامپ، نامزد وقت ریاست جمهوری، از جمله تصویری که گلوله‌ای را که در هوا می‌چرخد در حالی که او صحبت می‌کند، ثبت می‌کند.
فینالیست‌ها: نانا هایتمن، همکار، تایلر هیکس، دیوید گاتنفلدر و نیکول تونگ از نیویورک تایمز / عکاسی خبرگزاری فرانسه

عکاسی ویژه: مویز سامان از نیویورکر برای تصاویر سیاه و سفید وهم‌انگیزش از زندان صیدنایا در سوریه که بینندگان را مجبور می‌کند تا با وحشت‌های زندانیان روبه‌رو شوند و به زخم‌های جامعه فکر کنند.
فینالیست‌ها: لینسی آداریو از نیویورک تایمز / عکاسی خبرگزاری آسوشیتدپرس

گزارش صوتی: کارکنان نیویورکر برای پادکست «در تاریکی»، ترکیبی از داستان‌سرایی جذاب و گزارش‌های بی‌وقفه در مواجهه با موانع ارتش ایالات متحده، تحقیقی چهار ساله در مورد یکی از برجسته‌ترین جنایات جنگ عراق - قتل ۲۵ غیرنظامی غیرمسلح عراقی در حدیثه.
فینالیست‌ها: دن تابرسکی، هنری مولوفسکی، مورگان جونز و مارشال لوی از «واندری» / کارکنان WNYC و گاتهامیست

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...