ماریو بارگاس یوسا برنده چهارمین دوره جایزه آندره مالرو 2021 در بخش اثر داستانی شد.

ماریو بارگاس یوسا، روزگار سخت» [Fierce Times یا Tiempos recios]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ،ایبنا جایزه آندره مالرو در بخش داستان متعهدانه ماریو بارگاس یوسا، نویسنده و روزنامه‌نگار پرویی را برای رمان «روزگار سخت» [Fierce Times یا Tiempos recios] -که از سوی نشر گالیمار در فرانسه منتشر شده بود- به‌عنوان برنده معرفی کرد. هیئت داوران این جایزه نویسنده پرویی را برای نوشتار سازش‌ناپذیر -که خواننده را در پیچ‌وخم خیانت‌ها، دسیسه‌ها و توطئه‌های بی‌امان سردرگم می‌کند- تحسین کردند و درباره او گفتند: «یوسا به ما ضرورت و شرایط انسانی ما در متانت و آگاهی از آزادی‌هایمان را یادآوری می‌کند.»

یوسا پیش از این از آندره مالرو به عنوان یک رمان‌نویس بزرگ یاد کرده و گفته بود که تحت تاثیر آثار آندره مالرو بوده و آثارش را با شور و شوق فراوان می‌خوانده است.

آندره مالرو نویسنده، منتقد هنری و سیاستمدار فرانسوی و اولین وزیر فرهنگ فرانسه بود که در سال 1933 جایزه گنکور را برنده شد و در سال 1971 از دنیا رفت.

در بخش مقاله درباره هنر نیز جایزه امسال آندره مالرو به کریستوف پومیان برای اثر «موزه، یک تاریخ جهانی»، جلد دوم «لنگرگاه اروپایی» -که نشر گالیمار منتشر کرده- تعلق گرفت. هیئت داوران این اثر را برای روایت منحصر‌به‌فرد و ضروری درباره تاریخ موزه‌ها ستایش کردند.

سیسیل گیلبرت، سلین مالرو، دیانا پیکاسو، الکساندر دوال –استالا، آدرین گوتز، ماتیو گاریگو- لاگرانژ، ممادو محمود دونگو و متیو سیمونه اعضای هیئت داوران این جایزه را تشکیل می‌دهند.

جایزه آندره مالرو که از سال 2018 و توسط دختر و پسر آندره مالرو ایجاد شده است، هر سال در سال‌روز درگذشت این نویسنده برجسته فرانسوی به نویسندگانی اهدا می‌شود که آثار داستانی خود را در راستای خدمت به موقعیت انسانی منتشر کرده باشند. در بخش هنری نیز یک جایزه به بهترین کتاب هنری سال اهدا می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...