میشل ویمر [Michal Wimmer] کارشناس ارشد هنردرمانی و متخصص بین‌المللی تحلیل نقاشی کودکان است. او در کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» [The Complete Guide to Children's Drawings] 250 نقاشی واقعی از بچه‌ها ارائه کرده و پس از آن به تجزیه و تحلیل هر کدام آز آنها پرداخته است.

میشل ویمر [Michal Wimmer] تفسیر نقاشی کودکان» [The Complete Guide to Children's Drawings]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، نویسنده در مقدمه کتاب، تجزیه و تحلیل نقاشی بچه‌ها را روشی برای ببرسی روند تغییر و رشد آنها می‌داند و می‌گوید: «اگر نقاشی‌های یک کودک را در طول یک دوره زمانی طولانی برسی کنید، متوجه روند تغییر و رشد او خواهید شد. بدون دخالت عمدی بزرگسالان، کودک از مرحله‌ای به مرحله دیگر پیش می‌رود و توانایی‌هایش رشد می‌کند...اولین باری که یک کودک، مدادی را در دست می‌گیرد و کشف می‌کند که این مداد چه کاری می‌تواند انجام دهد در رشد او اهمیت بسیاری دارد.»

به گفته میشل ویمر، «خط‌خطی کردن، اولین گام در فرایند خودپردازی گرافیکی است و از این لحاظ، شبیه قان و قون کردن است که قبل از سخن گفتن در میان نوزادان رخ می‌دهد. بعضی از کودکان، خط خطی کردن را تقریبا در سن یک‌‎سالگی آغاز می‌کنند و به زودی به سمت ترسیم اشکال هندسی آشنا و به دنبال اشیای حقیقی (خانه، درخت و... ) می‌روند. در طول این مرحله، کودک شروع به توسعه جهت‌یابی فضایی می‌کند و توانایی خود برای تجربه جهان به صورت جنبشی و از طریق حواس را بالا می‌برد.»

نویسنده کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» همچنین به نقاشی کردن بچه‌ها روی دیوار هم اشاره کرده و آورده: کودک با این کار و به روش خود، جهان را تجربه می‌کند و چون نمی‌تواند تفاوت بین سطوح را درک کند به همین‌خاطر نمی‌تواند بفهمد که چرا می‌تواند روی کاغذ نقاشی کند اما روی دیوار نه؟! بنابراین خوب است خانواده‌ها، بخشی از دیوار خانه خود را به خط‌خطی کردن بچه‌ها اختصاص بدهند تا آنها آرام آرام تفاوت سطوح و مفهوم مرزها را درک کند و خیال پدر و مادرها آسوده شوند.

یکی دیگر از مواردی که در کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» به آن اشاره شده این است که پدر و مادرها، هیچ‌وقت از فرزندان خود نپرسند «چرا این‌طور کشیده‌ای و طور دیگری نکشیده‌ای؟» اصلا او را کاملا آزاد بگذارند. حتی اجازه دهند، بچه‌ها سوژه نقاشی را هم خودشان انتخاب کنند. با این کار هم به درون آنها نقب می‌زنند هم به انتخاب‌شان احترام می‌گذارند.

کتاب «تفسیر نقاشی کودکان» نوشته میشل ویمر با ترجمه زهرا عبداله‌زاد و به‌بهای 14 هزار تومان از سوی انتشارات هیرمند منتشر شده است؛ زبان این کتاب، ساده است و به تحصیلات روان‌شناختی نیازی ندارد. این کتاب، یک راهنمای مفید برای پدر و مادرها، روان‌شناسان و مربیان کودک است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...