«مغاک جنون» [The abyss of madness] حاصل تجربه 50 ساله جرج اتوود [George E. Atwood] در زمینه مطالعه و درمان جنون ترجمه شد.

مغاک جنون» [The abyss of madness]  جرج اتوود [George E. Atwoodجورج

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، آنطور که اتوود می‌گوید، هدف محوری کتاب زدودن مرزهای سفت و سختی است که جنون را از سلامت عقل جدا می‌کند، تا بتوانیم پدیده اختلالات شدید روانی را به دایره قابل فهم انسانی برگردانیم.

کتاب در فصل نخست روان‌درمانی را به عنوان یک علم انسانی معرفی می‌کند و نقل قولی از امیلی دیکنسون می‌‌آورد تحت این مضمون که «چه جنون‌ها که در چشم جان والاترین درایت‌هاست و چه عقل‌ها که جز دیوانگی محض نیست.» اتوود از سر شوق یافتن رازهای اعماق وجود، معتقد است رفتن به سمت درمان بیماری روانی، زمینه شناخت بیشتر ذهن را فراهم می‌کند.

اتوود در فصل دوم کتاب به جنبه‌های دیگری از بیماری‌های روانی می‌پردازد و نقدی جدی به نام‌گذاری بیماری‌ها وارد می‌کند. او می‌گوید یکی از شرم‌آورترین بخش‌های روانپزشکی همین نظام‌های روزافزون نام‌گذاری است و این موضوع بیش از هرجایی در مطالعات حول جنون آزاردهنده است.

فصل سوم کتاب به موضوع فلسفه و روان‌درمانی پرداخته است. از نظر اتوود فلسفه حوزه‌ای است که به ما در خصوص عمیق‌ترین مفروضه‌های ذهنی‌مان آگاهی می‌دهد و از این نظر، درمانگران قطعا باید فیلسوف باشند.

فصل بعد موضوع رویا و هذیان را پیش می‌کشد با این عبارات از راینر ماریا ریلکه؛ «در رویا، هذیان و یا اثر هنری موقعیتی که به شکل استعاره درآمده، تبدیل به تصویری کامل می‌گردد. در این لحظه، ویژگی گذرا، دردناک و ناپایدار خود را از دست می‌دهد و سرشار از اهمیت و اعتبار ذاتی می‌شود.»

اتوود در فصل‌های دیگر کتاب نیز به موضوعاتی همچون ناگفتنی‌ها و تحمل‌ناشدنی‌ها، تراژدی آسیب به خود، خورشید سیاه مالیخولیا، شبح و جنون و نبوغ فلسفه پسادکارتی می‌پردازد. اتوود با نگاه ویژه به بیمارانی که با آن‌ها برخورد کرده به صورت موردکاوی به آن‌ها اشاره می‌کند و بحث‌های خودش را در جلسات رواندرمانی پیش می‌کشد.

آنطور که در پشت جلد کتاب آمده، مغاک جنون حاصل تجربه 50ساله اتوود در زمینه مطالعه و درمان جنون در تمام اشکال آن است. او در این کتاب به طیف وسیعی از وخیم‌ترین وضعیت‌های هیجانی بیماران می‌پردازد. از جلوه‌های مختلف روان‌پریشی و افسردگی و اقدام به خودکشی گرفته تا تاثیر آسیب‌های عمیق کودکی، تکه‌پاره شدن شخصیت به چندین خود، رابطه جنون و نبوغ و همچنین اهمیت پیش‌فرض‌های فلسفی در کار بالینی با اختلالات شدید روانی. اتوود در جای جای کتاب بر سرشت انسانی و ماهیت بیناذهنیتی جنون تاکید می‌کند.

ماهیتی که حتی در شدیدترین موارد بیماری روانی، در اوج‌های خیره‌کننده و حضیض‌های دردناک جستجوی بی‌امان حقیقت در زندگی هم از جانب بیمار و هم از جانب درمانگر به چشم می‌خورد. بعید است کسی داستان‌های بالینی این کتاب را بخواند و به آنچه در اعماق وجود خودش نهفته است نزدیک‌تر نشود.

کتاب «مغاک جنون» توسط پیوند جلالی و آرش مهرکش ترجمه شده و نشر نو آن را در 256 صفحه روانه بازار نشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...