«بارت بویارت»، نویسنده بلژیکی به عنوان برنده سال ۲۰۱۹ جایزه «آسترید لیندگرن» به عنوان گران‌ترین جایزه ادبیات کودک و نوجوان جهان معرفی شد.

به گزارش ایسنا به نقل از پابلیشرز ویکلی، این نویسنده بلژیکی در حاشیه برگزاری دومین روز از نمایشگاه بین‌المللی کتاب کودک و نوجوان بولونیا در کشور ایتالیا برنده جایزه بیش از ۵۰۰ هزار دلاری (۵ میلیون کرون سوئد) شد.

«بارت مویارت» اولین اثر خود در سال ۱۹۸۳ با نام «دوئت ناموزون» در حالی که تنها ۱۹ سال داشت، نوشت. جدیدترین کتاب وی نیز با عنوان «این روزها همه متأسف هستند» در سال ۲۰۱۸ میلادی منتشر شد. وی نگارش بیش از ۵۰ عنوان کتاب از جمله کتاب‌های مصور و شعر را در کارنامه دارد و در زمینه فیلمنامه‌نویسی و نمایشنامه‌نویسی کودک و نوجوان در حوزه تلویزیون و تئاتر نیز فعال است و آثارش در بیش از ۲۰ کشور ترجمه شده‌اند.

جایزه ادبیات کودک و نوجوان «آسترید لیندگرن» در تاریخ ۲۷ مه ۲۰۱۹ (ششم خرداد) طی مراسمی در استکهلم سوئد به «بارت مویارت» اعطا می‌شود.

جایزه یادبود «آسترید لیندگرن» به مناسبت بزرگداشت نویسنده محبوب سوئدی و یکی از پرطرفدارترین نویسندگان جهان از سال ۲۰۰۲ توسط دولت سوئد بنیان نهاده است که به عنوان بزرگ‌ترین و گران‌ترین جایزه ادبیات کودکان و نوجوانان و دومین جایزه بزرگ ادبیات در جهان مطرح است. این جایزه ادبی نه تنها به نویسندگان و تصویرگران داده می‌شود، بلکه قصه‌گویان، مروجان و نهادهای حوزه ادبیات کودکان و ترویج کتاب‌خوانی نیز می‌توانند به آن دست یابند. این جایزه سالانه به یک یا بیش از یک هنرمند یا مروج و… صرف نظر از زبان و ملیت آن‌ها اعطا می‌شود. آثار این هنرمندان باید دارای کیفیت بالای هنری و ارزش‌های انسانی‌ باشد که «آسترید لیندگرن» به آن‌ها باور داشت.

امسال علی‌اصغر سیدآبادی، فرهاد حسن‌زاده، جمشید خانیان و هوشنگ مرادی کرمانی به عنوان نامزدهای ایرانی جایزه «آسترید لیندگرن» معرفی شده بودند.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...