ایرس هانیکا [Iris Hanika] نویسنده آلمانی برای رمان «پژواک دفتر کار» [Echos Kammern] جایزه داستان کتاب لایپزیک [Leipzig Book Prize 2021] را در سال 2021 برنده شد.

ایرس هانیکا [Iris Hanika] پژواک دفتر کار» [Echos Kammern]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران در مراسمی که به سبب محدودیت‌های کرونا به صورت آنلاین برگزار شد برنده این دوره از جایزه داستان کتاب لایپزیک را «سرسخت‌ترین صدای ادبیات معاصر آلمان» توصیف کردند و مهارت‌های او را برای ساخت روایت‌های هوشمندانه، بذله‌گو و بکر ستودند.

داستان این رمان که در برلین و نیوریورک می‌گذرد موضوعاتی نظیر عشق، رنج، آرامش و جهانگردی را در بر می‌گیرد. به گفته هیئت داوران، نویسنده آلمانی در این اثر موفق شده آزمایش‌های زبانی خود را با ذوق هنری کم‌نظیری انجام دهد.

جایزه کتاب لایپزیک از سال 2005 هر سال به بهترین عناوین در بخش‌های مختلف داستان، غیر داستانی و ترجمه تعلق می‌گیرد. برندگان هر کدام از این بخش‌ها برنده جایزه نقدی 15 هزار یورویی می‌شوند.

امسال این جایزه در بخش ادبیات غیرداستانی به هایکه بهرند، نژادشناس آلمانی برای کتاب خاطرات «تجسم یک میمون» تعلق گرفت. نویسنده در این کتاب سفرهای اکتشافی و تحقیقاتی خود را به مکان‌هایی چون اوگاندا و کنیا شرح داده است. داوران از این کتاب به عنوان کتابی که افق دید خواننده را گسترش می‌دهد و خواندن آن لذت‌بخش است، نام بردند.

جایزه لایپزیک در بخش ترجمه نیز به تیمیا تانکو برای ترجمه کتاب «درباره کازانوا» نوشته میکلوس سانتکوتی از زبان مجاری به آلمانی تعلق گرفت.

جایزه کتاب لایپزیک یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی در آلمان است. امسال 389 نویسنده آثار خود را برای داوری ارسال کردند که در هر بخش فقط 5 اثر به مراحل نهایی راه‌ یافتند.

................ هر روز با کتاب ...............

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...