سردبیر کمان، این نشریه را اتفاقی بزرگ در ادبیات دفاع مقدس دانست و گفت: ادبیات جنگ سرمایه‌ای است که باید درست جمع‌آوری شود و کمان هم در این راستا گام برمی‌داشت.

«کمان» اتفاقی بزرگ در ادبیات دفاع مقدس بود/ نشریه‌ای با تیراژ کم و تأثیر بالا

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس؛ آیین تجلیل از اعضای تحریریه نشریه کمان با حضور هدایت‌الله بهبودی مدیر مسئول، مرتضی سرهنگی سردبیر، احد گودرزیانی مدیر داخلی و کوروش پارسانژاد طراح این نشریه شامگاه دوشنبه ۱۵ مهرماه در سالن همایش‌های سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد.

در این برنامه محمد‌مهدی دادمان قائم مقام رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، محسن مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری این سازمان و برخی از چهره‌های مختلف ادبیات دفاع مقدس و ادبیات انقلاب اسلامی حضور داشتند.

کمان اتفاقی بزرگ در حوزه ادبیات دفاع مقدس بود

در این مراسم مرتضی سرهنگی نویسنده حوزه ادبیات انقلاب اسلامی و سردبیر نشریه کمان این نشریه را اتفاقی بزرگ در حوزه ادبیات دفاع مقدس دانست و گفت: من در کمان از کارگروهی لذت می‌بردم. ما چهار نفر بودیم که در این نشریه به هم تنیده بودیم و نبود یکی از ما اختلال جدی در کار ایجاد می‌کرد.

وی ادامه داد: همه ۲۰۰ شماره این نشریه کاملاً به موقع منتشر شد به جز یک شماره که یک هفته با تأخیر به چاپ رسید و آن هم به این دلیل بود که مادر آقای گودرزیانی به رحمت خدا رفت و این اتفاق سبب شد یک شماره نشریه به موقع بیرون نیاید. این موضوع درباره همه اعضا کاملاً صدق می‌کرد و اگر یکی از اعضا نبودند نشریه دچار مشکل جدی می‌شد.

نگاه سالم به جنگ عامل موفقیت نشریه کمان بود/ ادبیات جنگ سرمایه‌ای است که باید درست جمع‌آوری شود

وی نگاه سالم را عامل موفقیت نشریه کمان دانست و گفت: همه ما انقلاب و جنگ را دوست داریم و ادبیات آنها یک سرمایه و دارایی بزرگ برای ما است و باید این دارایی‌ها به صورت یک جا و درست جمع شود تا در آینده دیگران هم بتوانند از آن استفاده کنند.

سرهنگی ادامه داد: همه ما در نشریه کمان در یک کار گروهی متمرکز به ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بودیم و تلاش ما همین جمع‌آوری سرمایه بود و اینکه چقدر در این کار موفق بوده‌ایم یا نه این را نمی‌دانم.

کمان یک کار گروهی بود که بدون حضور هرکدام از بچه‌ها به موفقیت نمی‌رسید

در ادامه هدایت‌الله بهبودی مدیر مسئول نشریه کمان با بیان این که این نشریه به یک گروه حرفه‌ای وابسته بود، گفت: کمان فقط روی کاکل ما چهار نفر نمی‌گشت. اگر گزارش‌ها، یادداشت‌ها و عکس‌های دیگر بچه‌ها نبود این نشریه به موفقیت نمی‌رسید و در واقع همه این عزیزان سرمایه‌های نشریه کمان بودند.

وی درخصوص تعطیلی نشریه کمان گفت: گاهی در زندگی می‌‌بینیم که یک وسیله برقی می‌سوزد و بوی سوختنش هم به مشام می‌رسد کمان هم سوخت و من این بو را به خوبی استشمام کردم و باید بگویم نیم سوز هم نشد بلکه سکته کامل کرد.

دلیل اصلی تعطیلی کمان تمام شدن خود ما بود

بهبودی ادامه داد: ما در این نشریه با مشکلات زیادی مانند مشکلات مالی، عدم توجه مسئولان و مشکلاتی از این دست مواجه بودیم اما باید بگویم ما خودمان هم تمام شدیم و دیگر نمی‌توانستیم نشریه را ادامه دهیم، اما خوشحالم که این نشریه جایگاه خوبی در بین نشریات جنگ پیدا کرد و هنوز هم از آن یاد می شود.

پس از بهبودی احد گودرزیانی مدیر داخلی نشریه کمان با بیان اینکه افراد زیادی در انتشار نشریه کمان دخیل بودند، گفت: ما یک تیم بودیم که به خوبی در کنار هم کار می‌کردیم و در واقع افراد زیادی در انتشار این نشریه دخیل بودند که امروز از آنها هیچ خبری نداریم.

کمان تیراژ بالایی نداشت اما اثر‌گذار بود

وی با اشاره به اثرگذاری این نشریه گفت: شاید کمان تیراژ زیاد بالایی نداشت و بالاترین تیراژ آن ۷۰۰۰ جلد بود، اما اثرگذاری خوبی داشت که از این بابت همه ما خوشحالیم.

گودرزیان خطاب به کسانی که آشنایی چندانی با نشریه کمان ندارند، گفت: در آخرین شماره این نشریه و در صفحه‌های ۴ و ۵ جمع‌بندی خوبی از ۸ سال انتشار نشریه و همه اتفاقات نوشته شده و توصیه می‌کنم حتماً آن را بخوانید.

وی در ادامه یادداشتی درباره چاپ و نشر نشریه کمان برای حاضران قرائت کرد.

سوء تفاهمی که سبب همکاری با سرهنگی شد

کوروش پارسانژاد طراح نشریه کمان آخرین نفری بود که برای حاضران سخنرانی کرد و گفت: همکاری من با آقای سرهنگی با یک سوء تفاهم آغاز شد. سال هفتاد من در مجله ادبیات داستانی کار می‌کردم آن زمان آقا مرتضی آوینی سردبیر این مجله بود. در دفتر مجله کتابی را دیدم که یکی از تصویر‌های من که برای ادبیات داستانی بود، روی جلد آن چاپ شده آن زمان جوان بودم و پرشور به شدت عصبانی شدم و به آقای ندافی گفتم: این کار من است چه کسی آن را روی این کتاب چاپ کرده؟ آقای ندافی گفت: این کار آقای سرهنگی است.

وی ادامه داد: در ادامه تلفن آقای سرهنگی را گرفتم و با او ماجرا را مطرح کردم که چرا طرح من را برداشته‌اید؟ آقای سرهنگی گفت: ما باز هم از این کارها می‌کنیم. چند روز بعد آقای سرهنگی با من تماس گرفت و به من پیشنهاد همکاری داد. جالب است او نگفت تو بیار پیش ما، گفت ما به نزد تو می‌آیم و با آقای بهبودی آمدند و درباره کار در با هم صحبت کردیم.

پارسانژاد تجربه کار با سرهنگی و بهبودی را یک همکاری خوب و عالی توصیف کرد و گفت: همکاری ما از آن روز شروع شد و حدود ۲۰ سال طول کشید و در ادامه نشریه کمان هم بخشی از این همکاری بود.

وی با بیان اینکه برای ادامه کار در نشریه کمان انرژی زیادی داشتم، گفت: وقتی کمان به شماره ۲۰۰ رسید این انرژی را داشتم که ۲۰۰ شماره دیگر هم کار کنیم و با شنیدن خبر تعطیلی بسیار ناراحت شدم و اشک ریختم.

تجربه کار با سرهنگی و بهبودی بسیار گرانبها بود

طراح نشریه کمان تجربه کار با سرهنگی و بهبودی را تجربه‌ای گران‌بها دانست و گفت: در طول همکاری با این دو عزیز هیچگاه ندیدم که از من ایراد بگیرند بلکه آنها همیشه من را تشویق می‌کردند و از کارم تعریف می‌کردند.

در پایان این مراسم از تلاش‌های هدایت الله بهبودی مدیر مسئول، مرتضی سرهنگی سردبیر، احد گودرزیانی مدیر داخلی و کوروش پارسانژاد طراح نشریه کمان با اهدای لوح سپاس تجلیل شد.

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...