آنا لوئیزا امرال [ana luisa amaral] شاعر و نویسنده پرتغالی برنده جایزه کتاب سال اسپانیا[Spain's Book of the Year] در سال 2020 شد.

آنا لوئیزا امرال [ana luisa amaral]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، اتحادیه کتابفروشان مادرید مجموعه «آنچه در یک نام است» [What's in a name] را به عنوان بهترین مجموعه شعر منتشر شده در اسپانیا در سال 2020 معرفی کردند.

هیئت اسپانیایی داوران جایزه کتاب سال اسپانیا درباره اثر برگزیده گفت: «در این زمانه پرآشوب تردید و اضطراب که ما زندگی می‌کنیم بین دیوارها و پنجره‌ها، شعر آنا لوئیزا امرال به ما در این محله گرم و آشنا که بین دو کشور اسپانیا و پرتغال قرار دارد خوشامد می‌گوید و نام‌ها و کلماتی را در زبانی به ما هدیه می‌دهد که آن را بیگانه می‌نامیم اما بیگانه نیستند. به او تبریک می‌گوییم و از او سپاسگزاریم.»

این اطلاعیه در وب‌سایت Gremio de Librerías به عنوان بخشی از رویداد سالانه‌ای که بهترین اثر داستانی، مقاله، شعر، و کمیک منتشر شده در اسپانیا را معرفی و تحسین می‌کند آمده است. هیئت داوران هم‌چنین از خوان خوشه میلیاس، نویسنده کتاب «اجازه ندهید کسی بخوابد» که جایزه افسانه را در سال 2020 دریافت کرد تقدیر کردند.

ناشر پرتغالی درباره مجموعه شعر «آن‌چه در یک نام است» که علاوه بر زبان اسپانیایی و پرتغالی از سوی انتشارات New Directions به زبان انگلیسی هم منتشر شده گفت این مجموعه بیان دوگانگی و ناهمخوانی روابطی است که شعر همواره بین یک چیز (جهان) و بیان و ذکر نام آن زیسته است. او همچنین به تعدد و چندگانگی معنا در این اثر اشاره کرد.

آنا لوئیزا امرال، نویسنده‌ و شاعری با ابعاد گوناگون و روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر است که اغلب او را با امیلی دیکنسون و نیز ویسواوا شیمبورسکا، نویسنده لهستانی برنده نوبل ادبیات در سال1996 مقایسه می‌کنند.

امرال که 64 ساله است مقاله‌نویس نمایشنامه‌نویس و مترجم نیز است و دستی در نوشتن کتاب‌های کوک هم دارد. او همچنین استاد ادبیات و فرهنگ انگلیسی و امریکایی در دانشکده هنر دانشگاه پورتو در کشور پرتغال بوده و دارای دکترای شعر و مطالعات فمینیسم است.

آثار خارق‌العاده او تاکنون به چندین زبان ترجمه و در چند کشور منتشر شده‌اند که جوایز متعددی را چون جایزه بزرگ شعر از انجمن نویسندگان پرتغال برای او به ارمغان آورده‌اند.

از دیگر نویسندگان برگزیده جایزه کتابفروشان اسپانیا که بیش از دو دهه از تاسیس آن می‌گذرد می‌توان به الویرا لیندا برای رمان «خوش‌قلب» و ایرن بایخو برای مقاله «بی‌پایانی نی‌لبک‌ها» که یک اثر قابل توجه درباره اختراع کتاب در جهان باستان است اشاره کرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...