«شاهنامه هفت‌لشکر؛ طومار نقالی» با تصحیح و توضیحات محمد جعفری قنواتی و زهرا محمدحسنی صغیری منتشر شد.

شاهنامه هفت‌لشکر؛ طومار نقالی محمد جعفری قنواتی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، محمد جعفری قنوانی، پژوهشگر با اعلام این خبر گفت: طومار «شاهنامه هفت لشکر» در ۱۲۰۸ ق. کتابت شده است و از پادشاهی کیومرث (شروع شاهنامه) تا پایان زندگی بهمن (پایان بخش پهلوانی شاهنامه) را شامل می‌شود. شاهنامه «هفت‌لشکر» نخستین کتاب از طومارهای سه‌گانه‌ای است که من و همکارم خانم محمدحسنی با هم تصحیح کرده‌ایم. کتاب مقدمه‌ای مفصل دارد که برخی از سرنویس‌های آن به این قرار است: اهمیت طومارهای نقالی، مقایسه متن طومارها با مجالس نقالی، جایگاه طومارها در انواع ادبی، ویژگی‌های محتوایی طومارها و ویژگی‌های سبکی طومارها.

در بخشی از شناخت‌نامه این کتاب می‌خوانیم: طوماری که متن تصحیح‌شده آن در این کتاب منتشر می‌شود در سال ۱۲۰۸ ق (سالی که آغامحمدخان قاجار با شکست دادن قطعی لطفعلی‌خان زند او را به اسارت درآورد و به قتل رسانید) در تهران کتابت شده است. با استناد به این‌که کهن‌ترین طورمار تاکنون شناخته‌شده در سال ۱۱۳۵ ق تحریر شده است، طومار فعلی را باید از طوماهاری کهن به شمار آورد. این طومار که دست‌نوشت آن با شماره ثبت ۵/۳۵۰۹۸ در کتابخانه ملی ایران نگهداری می‌شود، هم در صفحه نخست و هم ترقیمه/ انجامه، از آن با عنوان «کتاب تاریخ شاهنامه هفت‌لشکر» یاد شده است. برای آشنایی دقیق‌تر خوانندگان عین ترقیمه/ انجامه نقل می‌شود: «تمام شد این کتاب تاریخ شاهنامه هفت‌لشکر در ماه رجب‌المرجب در سنه ۱۲۰۸. تمام شد کتاب تاریخ شاهنامه هفت‌لشکر در سنه ۱۲۰۸ یادگاری ملامحمدابن ملا اسماعیل طهرانی».

طومار شامل ۲۳۳ برگ (۴۶۶ صفحه) است و صفحات فاقد سرنویس آن ۲۶ سطر دارند. دست‌نوشت مانند بیشتر طومارهای کامل از پادشاهی کیومرث شروع و با مرگ بهمن، بلعیدن اژدها او را، به پایان می‌برد. تقریبا همه داستان‌های بااهمیت شاهنامه در این دوره زمانی را، به استثنای داستان گشتاسب و کتایون و هفت‌خان اسفندیار، روایت کرده است. البته مانند سایر طومارها داستان‌هایی نیز از سایر منظومه‌های پهلوانی در آن جای دارد. از این رو باید آن را از جمله طومارهای مفصل و کامل به شمار آورد.

این طومار افزون بر کهن بودن که اهمیتی ویژه دارد از زوایای دیگری نیز واجد اهمیت است؛ آن‌چه این طومار حاضر را از یک سو با طومار مورخ ۱۱۳۵ ق و از سوی دیگر با برخی از طومارهای مرشد سعید و مرشد وزیری متمایز می‌کند، شباهت آن با تعدادی از طومارهایی است که بیشتر در دوره قاجار تحریر و اغلب در تهران نسخه‌برداری شده‌اند.

در نوشته پشت جلد کتاب هم با اشاره به تاریخچه این کتاب، درباره ویژگی‌های آن نوشته شده است: این شاهنامه از زوایای مختلفی اهمیت می‌یابد که از جمله می‌توان به نکات داستانی تازه آن اشاره کرد که در طومارهای منتشرشده، نیامده‌اند. دیگر ویژگی برجسته این طومار وجود اشعار فراوان آن است که نه فقط برای توصیف، بلکه در بیشتر موارد برای روایت به کار رفته است. امید است که تصحیح و انتشار این متن، گامی در جهت پیشبرد پژوهش‌های علمی و آشنایی بیشتر با روایت‌های نقالی شاهنامه و بخش ادبیات داستانی عامه باشد.

این کتاب در نشر خاموش منتشر شده است.

[پیش از این دو نسخه‌ی دیگر از این مجموعه تصحیح و منتشر شده است.]

................ هر روز با کتاب ...............

بابا که رفت هوای سیگارکشیدن توی بالکن داشتم. یواشکی خودم را رساندم و روشن کردم. یکی‌دو تا کام گرفته بودم که صدای مامانجی را شنیدم: «صدف؟» تکان خوردم. جلو در بالکن ایستاده بود. تا آمدم سیگار را بیندازم، گفت: «خاموش نکنْ‌نه، داری؟ یکی به من بده... نویسنده شاید خواسته است داستانی «پسامدرن» بنویسد، اما به یک پریشانی نسبی رسیده است... شهر رشت این وقت روز، شیک و ناهارخورده، کاری جز خواب نداشت ...
فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...