رمان «آنومالی» [The Anomaly (L'Anomalie)] اثر اروه لوته لیه [Hervé Le Tellier]، برنده جایزه گنکور 2020 با ترجمه فاطمه ابراهیمیان و محمدامین بیک توسط انتشارات «نشر نو» عرضه شد..

«آنومالی» [The Anomaly (L'Anomalie)] اروه لوته لیه [Hervé Le Tellier

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، آنومالی در فارسی به «ناهنجاری» ترجمه شده است. آنومالی با همه آثار اروه لو تلیه از لحاظ حجم، تعدد شخصیت‌ها و نیز جاه‌طلبی روایی نویسنده متفاوت است. موفقیت آنومالی حتی برای خود لو تلیه هم غافلگیرکننده بوده که برنده جایزه گنکور بشود و به فروش چند برابری دست یابد.

اروه لو تلیه معتقد است، علاوه بر داستان شگفت‌انگیز رمان آنچه در استقبال از آن نقش اساسی داشته عنوان کتاب است «این هم از طنز روزگار! آنومالی که در آغاز عنوان ناجوری به نظر می‌رسید، آن هم با سال دیوانه‌واری که از سر گذرانده بودیم، ابعاد دیگری به خود گرفت.»

آنومالی تردیدها و هراس‌های وجودی انسان و ذهن او را در مواجهه با وقایع و پدیده‌های غریب و ناآشنا می‌کاود و در روایت، باورها و انگاشت‌های عادی او در برابر پرسش‌های پی‌در‌پی قرار می‌گیرد.

اروه لو تلیه متولد سال 1957 و دانش‌آموخته ریاضی و زبان‌شناسی است. وی از سال 1992 عضو «اولیپو» و از سال 2019 نیز رییس این نحله ادبی است. اولیپو آمیزه سه واژه فرانسوی با ترجمه تحت‌اللفظی «کارگاه ادبیات بالقوه» است. رمون کنو و فرانسوا لو لیونه، اولیپو را در سال 1960 بنیاد گذاشتند و از چهره‌های شاخص آن می‌توان ایتالو کالوینو و ژرژ پِرِک را نام برد.
هدف اولیه اولیپو به‌کارگیری شیوه‌های جدید در خلاقیت و آفرینش متون ادبی است.

لو تلیه تاکنون رمان‌ها، مجموعه داستان‌ها، اشعار و نمایشنامه‌های متعددی نوشته اما موفقیت آنومالی شهرت زایدالوصفی برای او رقم زد.

[این کتاب برای نخستین بار در ایران با ترجمه‌ی محمود سلطانیه و حامد فولادوند با عنوان «ایرادی در کار است (لانومالی)» منتشر شده است.]

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...