کتاب «قصه‌های برزخی و سفر در تاریکی» [Dark ride and other plays] نوشته لن جنکین [Len Jenkin] با ترجمه علی حاجی‌ملاعلی و فاطمع سیادتی، به همت انتشارات نیماژ به بازار کتاب رسید.

قصه‌های برزخی و سفر در تاریکی» [Dark ride and other plays]  لن جنکین [Len Jenkin]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جنکین برای نوشتن و کارگردانی نمایشنامه قصه‌های برزخ دو جایزه Obie را به دست آورده است.

در توضیحی بر این کتاب آمده که ویژگی‌های سبکی لن جنکین را به‌خوبی می‌توان در دو نمایشنامه‌ی قصه‌های برزخی و سفر در تاریکی مشاهده کرد. عناصری از قبیل ساختار اپیزودیک، چندآوایی، زبان‌محوری، تئاتریکالیته و پرفورماتیو بودن و همچنین تداخل و ترکیب سبک‌ها و ژانرهای مختلف.

قصه‌های برزخی شامل سه اپیزود با عناوین بزرگراه، میان‌پرده و هتل است. سفر در تاریکی نیز درامی ابزورد است که خواننده/تماشاگر را به یک سفر متافیزیکی خارق‌العاده و مفرح می‌برد. عموسامِ من یکی دیگر از نمایشنامه‌های جنکین است که پیش از این به فارسی ترجمه شده است.

لن جنکین، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس، فیلمنامه‌نویس و کارگردان تئاتر آمریکایی، متولد دوم آوریل سال 1941 در شهر نیویورک است. او که از دانشگاه کلمبیا فارغ‌التحصیل شده است، سه جایزه Obie، جایزه Guggenheim Fellowship و بنیاد راکفلر را در پرونده کاری خود دارد.

کتاب «قصه‌های برزخی و سفر در تاریکی» نوشته لن جنکین، با شمارگان 500 نسخه، در 132 صفحه، به قیمت 40 هزار تومان، در قطع رقعی، جلد شومیز، با ترجمه علی حاجی‌ملاعلی و فاطمع سیادتی و از سوی انتشارات نیماژ به کتاب‌فروشی‌ها رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...