سیری هاستوت نویسنده آمریکایی به عنوان برنده جایزه ادبیات شاهزاده آستوریاس ۲۰۱۹ انتخاب شده است.

به گزارش مهر به نقل از آسوشیتدپرس، هیأت داوران جایزه پرنس آستوریاس که توسط بنیادی به همین نام انتخاب می‌شود، امسال توسط سانتیاگو مونیوز ماچادو نویسنده و آکادمیک هدایت شد و مجموعه‌ای گسترده از نویسندگان دیگر در آن حضور داشتند.

این هیأت امسال سیری هاستوِت را به عنوان برنده خود انتخاب کرد. وی موفق به بردن جایزه از میان ۲۸ کاندیدا از ۱۷ کشور مختلف شد. آنطور که در قوانین این جایزه آمده، هدف آن تجلیل از «آثار علمی، تکنیکی، فرهنگی، اجتماعی و بشردوستانه است که توسط افراد، نهادها یا گروه‌هایی از افراد و نهادها در درجه بین‌المللی به سرانجام رسیده‌اند». در راستای این اصول، جایزه ادبیات شاهزاده آستوریاس در به رسمیت شناختن «کار پیشبرد و توسعه خلق ادبی در تمام ژانرها» اهدا می‌شود.

هاستوت نوزدهم فوریه ۱۹۵۵ در مینسوتا واقع در ایالات متحده به دنیا آمد اما ریشه نروژی دارد. او در کالج سن اولاف در رشته تاریخ فارغ‌التحصیل شد و دکترای ادبیات انگلیسی خود را سال ۱۹۸۶ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. وی که متخصص نوروساینس و سایکوآنالیز هم هست، نخستین نوشته‌اش را در قالب یک شعر در مجله «نقد پاریس» منتشر کرد. در سال ۱۹۸۲ او مجموعه‌ای از اشعار خود را با عنوان «برای تو خواندن» به انتشار رساند.

وی سال ۱۹۸۱ در یک مجلس شعرخوانی با پل آستر برنده سال ۲۰۰۶ جایزه ادبیات شاهزاده آستوریاس آشنا شد و آن‌ها سال بعد با هم ازدواج کردند.

هاستوت یک محقق و متفکر است که در آثارش به مسائل بنیادین اخلاق و معرفت‌شناسی و همچنین مسائل مرتبط با زنان می‌پردازد. نخستین رمان او با عنوان «چشم‌بند» سال ۱۹۹۲ منتشر شد و آثار او تا به حال به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده‌اند.

این پنجمین جایزه از هشت جایزه سالانه پرنس آستوریاس است که امسال در سی‌ونهمین سال این جوایز اهدا می‌شود.

امسال جایزه هنرهای شاهزاده آستوریاس به پیتر بروک مدیر تئاتر بریتانیایی، جایزه ارتباطات و انسانیت شاهزاده آستوریاس به موزه پرادو و جایزه همکاری بین‌المللی شاهزاده آستوریاس به سلمان خان و آکادمی خان رسید. جایزه ورزش شاهزاده آستوریاس هم به لیندزی وان اسکی‌باز آمریکایی رسید.

طی هفته‌های آینده برندگان جوایز دیگر به این ترتیب معرفی می‌شوند: علوم اجتماعی، تحقیقات علمی و تکنیکی و کانکورد. هر یک از جوایز شاهزاده آستوریاس شامل یک مجسمه، یک جایزه نقدی ۵۰ هزار یورویی، یک مدرک و یک نشان می‌شود. این جوایز در فصل پاییز در مراسمی که به هدایت پادشاه و ملکه اسپانیا برگزار می‌شود در شهر اوودیو اهدا خواهند شد.

فرد وارگا نویسنده فرانسوی برنده سال ۲۰۱۸ این بنیاد در بخش ادبی بود.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...