یک نویسنده استرالیایی جایزه معتبر «آرتور سی کلارک» را برای نخستین رمان خود دریافت کرد.

 لورا جین مک‌کی [Laura Jean McKay] حیوانات آن کشور»‌ [The Animals in That Country]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، جایزه ادبی «آرتور سی کلارک» که مختص آثار ادبی علمی تخیلی است امسال به لورا جین مک‌کی [Laura Jean McKay] نویسنده استرالیایی برای رمان «حیوانات آن کشور»‌ [The Animals in That Country] اهدا شد.

«مارگارت اتوود» ۲۰ سال پیش از آن‌که جایزه ادبی «آرتور سی کلارک» را برای «سرگذشت ندیمه»‌ دریافت کند شعری با عنوان «حیوانات آن کشور» منتشر کرده بود. حالا «مک‌کی» همین عنوان را برای نخستین رمان خود قرض گرفته است.

جایزه ادبی «آرتور سی کلارک» هرساله به برترین رمان علمی تخیلی اهدا می‌شود. طی سال‌های اخیر نویسنده‌های برجسته این ژانر همچون «چاینا میول» و «کریستوفر پریست»‌ از برندگان این جایزه ادبی بودند. امسال اما شش نویسنده کتاب اولی در فهرست نامزدهای نهایی دریافت این جایزه قرار گرفتند.

«مک‌کی» در رمان خود از همه‌گیری‌ای می‌گوید که سبب ایجاد ارتباط پیشرفته بین انسان و حیوانات می‌شود.

این نخستین جایزه «مک‌کی» برای این رمان نیست. این نویسنده پیش‌تر گران‌ترین جایزه ادبی استرالیا یعنی جایزه ادبی ۱۰۰هزار دلاری ویکتوریا را برای این رمان دریافت کرده بود.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...