نویسندگان مطرحی چون سالی رونی، ریچل کوشنر و آرونداتی روی [Sally Rooney, Rachel Kushner and Arundhati Roy]، خواهان تحریم نهادهای فرهنگی اسرائیل شدند.

سالی رونی، ریچل کوشنر و آرونداتی روی [Sally Rooney, Rachel Kushner and Arundhati Roy

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، سالی رونی، آرونداتی روی و ریچل کوشنر از جمله بیش از ۱۰۰۰ نویسنده و افراد حرفه‌ای در صنعت نشر هستند که با امضای بیانیه‌ای متعهد به تحریم نهادهای فرهنگی اسرائیل شده‌اند.

این نهادهای فرهنگی در نقض حقوق فلسطینی‌ها با رژیم صهیونیستی همدست بوده یا به عنوان ناظر خاموش بر سرکوب شدید فلسطینی‌ها سکوت پیشه کرده‌اند.

امضاکنندگان این نامه اعلام کرده‌اند که با ناشران، جشنواره‌ها، آژانس‌های ادبی و نشریاتی که در نقض حقوق فلسطینی‌ها شامل اعمال سیاست‌ها و رویه‌های تبعیض‌آمیز یا طبیعی جلوه دادن و توجیه آپارتاید و نسل‌کشی اسرائیل، سهیم هستند، همکاری نخواهند کرد.

بر اساس این بیانیه نهادهایی که هرگز به‌طور عمومی حقوق غیرقابل انکار مردم فلسطین را بر اساس حقوق بین‌الملل به رسمیت نشناخته‌اند نیز تحریم خواهند شد.

این کمپین توسط جشنواره ادبی فلسطین (که به‌عنوان PalFest نیز شناخته می‌شود) سازماندهی شده است. این جشنواره، یک جشنواره سالانه با رویدادهای عمومی رایگان است که در شهرهای مختلف فلسطین برگزار می‌شود.

در بیانیه‌ امضاکنندگان این نامه آمده است: «ما، به‌عنوان نویسندگان، ناشران، کارکنان جشنواره‌های ادبی و سایر فعالان کتاب، این نامه را منتشر می‌کنیم در حالی که با عمیق‌ترین بحران اخلاقی، سیاسی و فرهنگی قرن بیست و یکم روبه‌رو هستیم. اسرائیل دست‌کم ۴۳,۳۶۲ فلسطینی را از اکتبر گذشته در غزه به شهادت رسانده و این پیرو ۷۵ سال آوارگی، پاکسازی قومی و آپارتاید است.»

این نامه همچنین بیان می‌کند: «فرهنگ نقشی اساسی در عادی‌سازی این بی‌عدالتی‌ها ایفا کرده است و نهادهای فرهنگی اسرائیل، که اغلب به‌طور مستقیم با دولت همکاری می‌کنند، در مخفی کردن، پنهان‌سازی و سرکوب میلیون‌ها فلسطینی طی دهه‌ها نقش داشته‌اند. ما به عنوان کارکنان‌ صنعت نشر نمی‌توانیم با وجدان راحت با نهادهای اسرائیلی همکاری کنیم، بدون اینکه رابطه آن‌ها را با آپارتاید و آوارگی مردم فلسطین را بررسی کنیم.»

در پاسخ به این نامه، انجمن وکلای حامی اسرائیل(UKLFI)، نامه‌ای به انجمن نویسندگان، انجمن ناشران و اتحادیه ناشران مستقل ارسال کرده و در آن مدعی شده‌اند این تحریم به وضوح «تبعیض‌ علیه اسرائیلی‌ها» است. نویسندگان شرایط مشابهی را بر ناشران، جشنواره‌ها، آژانس‌های ادبی یا نشریات هر ملیت دیگری تحمیل نمی‌کنند و تهدید کردند که شرکت در این تحریم، خطرات قانونی برای امضاکنندگان وجود خواهد آورد.

به گزارش گاردین، عمر رابرت همیلتون، بنیانگذار و مدیر فعلی جشنواره جشنواره ادبی فلسطین گفته است که واکنش انجمن وکلای حامی اسرائیل تنها به خاطر شکست اخلاقی آن قابل توجه است و ثابت می‌کند که توجیه‌کنندگان اسرائیل چیزی برای گفتن ندارند.

سالی رونی، نویسنده مطرح ایلندی رمان‌ برنده جایزه «مردم معمولی»، مدت‌ها است که یک حامی سرسخت حقوق فلسطینی‌ها بوده و در سال ۲۰۲۱ از فروش حق ترجمه عبری رمان سومش با عنوان «جهان زیبا، کجایی؟» به یک ناشر اسرائیلی خودداری کرد.

آروانداتی روی نویسنده هندی و ریچل کوشنر نویسنده شناخته شده آمریکایی نیز منتقدان سرسخت رژیم صهیونیستی هستند. آروانداتی روی هنگام پذیرش جایزه ادبی «پن پینتر» در اوایل ماه جاری، در سخنرانی خود برای بحث درباره غزه استفاده کرد و گفت که پول جایزه‌اش را به صندوق کمک به کودکان فلسطینی‌ها اهدا خواهد کرد.

................ هر روز با کتاب ................

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...