20.9.88

جایزه ادبی سال 2009 هاینریش بُل امروز در شهر کلن آلمان به اوه تیم، نویسنده سرشناس آلمانی اهداء می‌شود.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، هئیت داوران گفته است با اهدای این جایزه به تیم از نویسنده‌ای تجلیل می‌کند که مسائل بزرگ را کوچک و مسائل کوچک را بزرگ نشان می‌دهد.

هئیت داوران جایزه ادبی هاینریش بُل با این حرف‌ها خواسته است نشان دهد که اوه تیم جا پای بُل، نویسنده سرشناس آلمانی گذاشته است.

ارزش جایزه بُل 20 هزار یورو است که در مراسمی ویژه در ساختمان تاریخی شهرداری شهر کلن به این نویسنده اهداء می‌شود.

بل که سال 1985 درگذشته در داستان سه جلدی خود با نام های «آشنای شب»، «خانه بی حفاظ» و «نان آن سال‌ها» تصویر از زندگی در آلمان نازی و پس از آن را ارائه کرده است.

او همچنین در رمان معروف «زندگی از دست رفته کاترین بلوم» زندگی در آلمان معاصر را با سبک و طنزی خاص روایت کرده است.

بل سال 1972 برنده جایزه نوبل ادبیات شده بود.
هئیت داوران جایزه ادبی بل درباره اوه تیم گفته است که او نویسنده ای از نسل موسوم به 1968 است که مانند او و آثارش نمی توان نویسنده دیگری را در آلمان سراغ گرفت.

تیم با آثاری مانند «تابستان داغ»، «مورنگا»، «دذخت مارپیچ» و «کشف کالباس هندی» در اروپا شناخته شده است.
تیم سال 1940 در شهر هامبورگ متولد شده است.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...