به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، دیشب در نیویورک، «حلقه منتقدان کتاب ملی» برندگان جوایز کتاب خود را برای سال ۲۰۱۸ اعلام کرد.

آنا برنز [Anna Burns]  شیرفروش» [milkman]

در بخش داستانی آنا برنز [Anna Burns] نویسنده ایرلندی برای رمان «شیرفروش» [milkman] موفق به کسب این جایزه شد. لوری فیترز از این اثر به عنوان اثری اصیل یاد کرد که از ترس‌هایی آشنا و ناآشنا که هر روز اعمال می‌شود پرده برمی‌دارد و قهرمان جوان خود را با حملات جنسیتی و سیاسی روبه‌رو می‌سازد. این کتاب برنده بوکر ۲۰۱۸ نیز شده است.

در بخش غیرداستانی، استیو کول برای کتاب «اداره مدیریت اس: سی‌آی‌ای و جنگ‌های مخفی آمریکا در افغانستان» موفق به کسب جایزه اصلی شد. مری آن گوین منتقد درباره این اثر گفته است: روایت او که با همدردی برای همه طرفین گفته شده، در توصیفش از تلفات انسانی این جنگ بسیار غم‌انگیز، وحشتناک و تکان‌دهنده است.

آدا لیمون برای «حمل کردن» موفق به کسب جایزه شعر شد. تس تیلور منتقد درباره آن گفت است: این اثر بخشی جدید را در مجموعه کار این نویسنده باز می‌کند که از همین حالا بسیار زیبا و موفق است.

جایزه نقد ادبی برای «آزاد باش: مقاله‌ها» به زادی اسمیت رسید. چارلز فینچ منتقد درباره این اثر می‌گوید: حسی آتشین و کامل دارد و درگیری‌های درونی یک ستاره را با خود حمل می‌کند.

نورا کروگ برای «تعلق داشتن: یک آلمانی با تاریخ و خانه کنار می‌آید» جایزه بخش اتوبیوگرافی را از آن خود کرد. کیت تاتل منتقد درباره این اثر می‌گوید: کروگ پرتره‌ای به شدت اثرگذار و کاملاً تکان‌دهنده از خاطرات خود و اکتشافاتش درباره افرادی که پیش از خودش حضور داشتند را به مخاطب ارائه می‌کند.

جایزه بیوگرافی هم برای «فلش: ساختن وی‌جی معروف» به کریستوفر بونانوس رسید.

رمان «آرام آرام» نوشته تامی اورنج موفق شد جایزه جان لئونارد را از آن خود کند که با هدف معرفی بهترین اثر نخست در هر ژانری توسط حلقه منتقدان کتاب ملی هر سال اهدا می‌شود.

دریافت‌کننده جایزه ۲۰۱۸ نونا بالاکیان برای برتری در زمینه نقد و بررسی که هر سال به خاطر یک اثر منتقدانه درجه یک به یکی از اعضای حلقه منتقدان کتاب ملی اهدا می‌شود، مارین کوریگان بود. کوریگان منتقد «هوای تازه» اثر ان‌پی‌آر بود.

در نهایت، خانه نشر آرته پوبلیکو موفق شد جایزه یک عمر دستاورد حرفه‌ای ایوان ساندروف را به خود اختصاص دهد. آرته پوبلیکو قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین خانه نشر ادبیات لاتین‌تبار در ایالات متحده است. این خانه نشر که ۴۰ سال پیش توسط دکتر نیکولاس کانلوس تأسیس شد و در حال حاضر در هیوستون مستقر است، هر سال ده‌ها کتاب به قلم نویسندگان لاتین‌تبار هم به زبان انگلیسی و هم به زبان اسپانیایی منتشر می‌کند. این خانه نشر همچنین یک شاخه با عنوان پینیاتا بوکس دارد که کارش انتشار ادبیات کودکان است.

تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...
مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...