فدریک پاژک [Frédéric Pajak] نویسنده سوئیسی-فرانسوی موفق شد برای مجموعه آثارش برنده جایزه بزرگ ادبیات سوئیس در سال 2021 [the 2021 Swiss Grand Prize for Literature] شود.

فدریک پاژک [Frédéric Pajak] جایزه بزرگ ادبیات سوئیس در سال 2021 [the 2021 Swiss Grand Prize for Literature]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، به نقل از لیورابدو- جایزه بزرگ ادبیات سوئیس که هر سال به یک نویسنده برای مجموعه آثارش تعلق می‌گیرد فدریک پاژک، نویسنده سوئیسی را به عنوان برنده خود در سال 2021 معرفی کرد. این جایزه قرار است روز 12 می سال جاری در طی یک مراسم در شهر سولور سوئیس به برنده‌اش اهدا شود.

فدریک پاژک، نویسنده و تصویرگر فرانسوی- سوئیسی است که در سال ۱۹۵۵در فرانسه متولد شد. او تاکنون 20 کتاب منتشر کرده اما مهم‌ترین اثر او انتشار مجموعه 9 جلدی «مانیفست نامشخص» است که نوشتن آن را در سال 2012 آغاز و در سال 2020 به پایان رساند. این مجموعه ترکیبی از اتوبیوگرافی، مقاله و شعر است.

پاژک برای انتشار هفتمین جلد از این مجموعه موفق شد جایزه گنکور بیوگرافی را در سال 2019 به دست آورد و در سال 2014 نیز جایزه مدیسی در بخش اثر غیرداستانی و جایزه ادبیات سوئیس را برای سومین جلد از این مجموعه از آن خود کرد.

فدریک پاژک را برای انتشار اثر غیرداستانی «تنهایی عظیم» که در سال 1999 منتشر شد پیشگام در ژانر مقاله گرافیکی به شمار می‌آورند؛ اثری که جایزه میشل دنتان سوئیس را برای نویسنده سوئیسی به ارمغان آورد.

سال گذشته سیبل برگ، نویسنده و نمایشنامه‌نویس سوئیسی برنده جایزه بزرگ ادبیات سوئیس در سال 2020 شد.

جایزه بزرگ ادبیات سوئیس جایزه ادبی سوئیسی است که از سال 2012 از سوی فدرال رسمی فرهنگ سوئیس به یک نویسنده برای مجموعه آثارش تعلق می‌گیرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...