جمیل جان کوچای [Jamil Jan Kochai] نویسنده افغانستانی ساکن آمریکا، برای مجموعه داستان «جن‌زدگی حاجی هوتک» [The Haunting of Hajji Hotak and Other Stories] برنده جایزه ادبی اسپن وردز 2023 [The Aspen Words Literary Prize] شد. این جایزه سالانه به اثر داستانی تأثیرگذاری که بر موضوع مهم معاصری، نور تابانده و قدرت دگرگون‌کننده ادبیات در اندیشه و فرهنگ را نشان می‌دهد، اعطا می‌شود.

میل جان کوچای [Jamil Jan Kochai] جن‌زدگی حاجی هوتک» [The Haunting of Hajji Hotak and Other Stories]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب کوچای که جولای گذشته منتشر شد، داستان‌هایی از افغانستانی‌های ساکن این کشور و آمریکا را روایت می‌کند.

هیئت داوران جایزه از کوچای به دلیل «مجموعه داستان متهورانه» تمجید کردند. بر اساس اعلام هیئت داوران، «داستان‌ زندگی‌های از دست رفته و بازپس‌گرفته‌شده در سایه سال‌های جنگ علیه تروریسم-که در این کتاب آمده- به همان اندازه که غیرممکن به نظر می‌رسد، خواندنی و شگفت‌انگیز است.»

جمیل جان کوچای با کتاب «جن‌زدگی حاجی هوتک» در رقابت با آثار و نویسندگان زیر به عنوان برنده امسال انتخاب شد:
«وقتی خواهر بودیم» نوشته فاطمه اصغر، «اگر من بیشتر از تو دوام بیاورم» اثر جاناتان اسکوفری، «این می‌تواند متفاوت باشد» اثر سارا تانکام ماتیوس، «شهر بابل» نوشته الخاندرو وارلا، «آخرین مرد سفیدپوست» نوشته محسن حمید، «گلوری» نوشته ناویولت بولاوایو، «چطور در یک لیوان آب غرق نشویم» اثر انجی کروز، «آخرین تمرد مشکوک» نوشته لادی هوبارد، «پرنده هری سیلورستر» اثر چینلو اوکپارانتا، «ممفیس» نوشته تارا استرینگ‌فلو، «فراخوانی برای رقص پتویی» نوشته اسکار هوکیه، «آنچه به مانتیکور خوراندیم» نوشته تالیا لاسخمی کولوری و «پیامدها» اثر مانوئل مونوز.

جایزه ادبی 35 هزار دلاری اسپن وردز در سال 2018 از سوی موسسه اسپن پایه‌گذاری و اهدا شد. تایاری جونز برای «ازدواج آمریکایی»، کریستی لفتری برای «زنبوردار حلب» و لوئیز اردریچ برای «نگهبان شب» از جمله برندگان پیشین این جایزه هستند.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...