الودی هارپر [Elodie Harper] برای کتاب «لانه گرگ» [The Wolf Den] برنده جایزه ادبی گلس بل [Glass Bell award 2022] شد. این جایزه بریتانیایی به بهترین روایت داستان در همه ژانرها از رمان‌های عاشقانه گرفته تا داستان‌های تاریخی و ادبی اهدا می‌شود.

الودی هارپر [Elodie Harper] لانه گرگ» [The Wolf Den]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، ارزش این جایزه 2000 پوند  معادل 3390 دلار است.

کتاب هارپر نخستین رمان از یک سه‌گانه است که زندگی زنان برده در پامپئی را به تصویر می‌کشد. داستان کتاب درباره آمارا، زن جوانی است که توسط مادرش برای بردگی فروخته می شود، او مصمم است آزادی خود را دوباره به دست آورد. این کتاب در سال 2021 از سوی انتشارات آپولو منتشر شده است.

الودی هارپر با کتاب «لانه گرگ» در رقابت با پنج نویسنده دیگر شامل هفسا زیان (ما همگی پرندگان اوگانداییم)، لوسی هلند (آواز خواهرانه)، جنیفر سینت (آریان)، ویرجینیا فیتو (خانم مارچ) و لورا شفرد روبینسون (دختران شب) به عنوان نامزدهای نهایی که در ماه جولای اعلام شده بودند، انتخاب شد.

برنده سال گذشته جایزه گلس بل، کلر ویتفیلد برای تریلر تاریخی «آدم‌های کسی که رها شده (سر زئوس)» برداشتی از داستان جک قاتل بود.

الودی هارپر، برنده جایزه گلس بل 2022 روزنامه‌نگار و نویسنده است که در سال 2016 به خاطر داستان کوتاه «شنای وحشی» برنده جایزه داستان کوتاه با داوری استفان هاوکینگ شده است. از دیگر رمان‌های هارپر می‌توان به «خانه‌ای با در طلایی» و «آواز خاموش» اشاره کرد.

جایزه گلس بل که از سوی کتابفروشی گولدز بوروی لندن پایه‌گذاری شده است، از سال ۲۰۱۷ هر سال به بهترین روایت داستان در همه ژانرها از رمان‌های عاشقانه گرفته تا داستان‌های تاریخی و ادبی اهدا می‌شود. به نویسنده منتخب، علاوه بر دو هزار پوند پول نقد، به مناسبت عنوان این جایزه، یک زنگوله شیشه‌ای دست‌ساز نیز اعطا می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...