کندی، نویسنده کتاب پرفروش «چطور یک ضدنژادپرست باشیم» [How to Be an Antiracist] یکی از ۲۵ نفری است که امسال کمک‌هزینه بنیاد مک‌آرتور را دریافت کرده است. دنیل الرکان و رجینال دوئِین بتز نیز در فهرست ۲۵‌نفره دریافت‌کنندگان بورسیه ۶۲۵‌هزار دلاری این بنیاد قرار دارند.

«چطور یک ضدنژادپرست باشیم» [How to Be an Antiracist] ایبرام اکس کندی [Ibram Kendi]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، ایبرام اکس کندی [Ibram Kendi] تاریخ‌نگار پرفروش، برای کتاب «چطور یک ضدنژادپرست باشیم» و کار در زمینه اصلاح نژادپرستی در ایالات متحده، «کمک‌هزینه نبوغ» ۶۲۵هزار دلاری بنیاد مک‌آرتور [2021 MacArthur “Genius” Grant] را دریافت کرد.

کندی، نویسنده کتاب پرفروش «چطور یک ضدنژادپرست باشیم» یکی از ۲۵ نفری است که امسال کمک‌هزینه بنیاد مک‌آرتور را دریافت کرده است. این بورسیه‌ها به «افراد بااستعدادی که اصالت خارق‌العاده، تعهد به فعالیت‌های خلاقانه و ظرفیت قابل‌توجهی برای هدایت خود داشته باشند»، تعلق می‌گیرد. داوطلبان توسط مجموعه گسترده‌ای از متخصصین نامزد شده و توسط یک هیات منتخب، انتخاب می‌شوند.

کندی از سوی این بنیاد به دلیل «مجموعه پویا و غیرمعمول دانش‌پژوهی، خلق ارزش‌های جدید اجتماعی و مشارکت عمومی» که با آن «سعی در تغییر شیوه فهم بسیاری از مردم دارد و تلاش می‌کند چالش‌های نژادی دیرینه امریکا را جبران کند»، انتخاب شد.

سایر دریافت‌کنندگان کمک‌هزینه امسال از لیزا شولت مور، بوم‌شناس مناظر طبیعی تا جاشوا میل، طراح فناوری انطباقی، متفاوت هستند. تعدادی از آنها نویسنده‌اند، ازجمله دنیل الرکان، نویسنده و تهیه‌کننده رادیو، دان می چوی شاعر و کیانگا یاماهتا تیلر مورخ. نام رجینال دوئِین بتز، که در ۱۶ سالگی به خاطر ربودن یک ماشین، زندانی و سپس به یک وکیل و شاعر تبدیل شد هم در این فهرست به چشم می‌خورد. هیات داوران به خاطر ارائه «دیدگاه منحصربه‌فرد پیرامون اثرات مادام‌العمر تجربه زندان و بی‌عدالتی یک سیستم کیفری که به شدت بر آن متکی است» از طریق اشعار «عمیقا متاثرکننده»، او را در میان دریافت‌کنندگان این کمک‌هزینه قرار دادند.

سسیلیا کنراد از بنیاد مک‌آرتو گفت گروه افراد منتخت امسال به ما کمک می‌کند تا امکانات را دوباره متصور شویم. او گفت: «آنها نشان می دهند که خلاقیت مرزی ندارد. این در تمامی عرصه‌ها، در میان جوانان و باتجربه‌ترها، در آیووا و پورتوریکو اتفاق می‌افتد. بار دیگر این فرصت را به دست آوردیم تا در کنار شناخت پتانسیل‌ها برای خلق زیبایی‌ها و ترس‌ها، درک خود از جامعه را ارتقا دهیم و برای بهبود وضعیت انسان‌ها تغییراتی ایجاد کنیم.»

................ هر روز با کتاب ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...