احداث «مزون سیمنون» در زادگاه ژرژ سیمنون در لی‌یژ بلژیک در دست بررسی است.

به گزارش ایبنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، یکی از فرزندان
ژرژ سیمنون در حال ایجاد خانه‌ای به نام «خانه سیمنون» در شهر لی‌یژ در غرب بلژیک، محل تولد این نویسنده در سال 1903 است.

ژان سیمنون فرزند نویسنده، روز شنبه در مصاحبه با روزنامه «لو سوار» گفت در نظر دارد با همکاری ناشری در لی‌یژ به منظور ارج نهادن به آثار و زندگی این نویسنده بلژیکی، خانه‌ای به نام «مزون سیمنون» راه‌اندازی کنند. هرچند برنامه‌های دیگری چون ایجاد «مزون سیمنون» در پاریس و لوزان نیز در حال بررسی هستند.

ژرژ سیمنون نویسنده پرکار رمان‌های جنایی، خالق مجموعه داستان‌های پلیسی کمیسر مگره در سال 1989 در لوزان سوییس درگذشت. او سی سال آخر زندگی‌اش را در سوییس سپری کرد.

پیش از این در شهر زادگاهش، لی‌یژ، مجسمه‌ای از سیمنون با همان پیپ همیشگی‌اش در دست، در کنار بانک بزرگی در این شهر نصب شده است.

ژان سیمنون گفت: «از آنجا که قصد دارم پدرم را به خوانندگان زیر چهل سال معرفی کنم، هدف از ایجاد «خانه سیمنون» شناساندن نام، تصاویر، آثار، ایده‌های فرهنگی و زندگی پدرم، ژرژ سیمنون است».

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...