فرانسوا هانری دزربل [François-Henri Desbel]، نویسنده فرانسوی برای رمان «استاد من و فاتح من» [sir and conqueror] برنده جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه [Grand Prix for the novel of the French Academy 2021] شد.

فرانسوا هانری دزربل [François-Henri Desbel] استاد من و فاتح من» [sir and conqueror]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، فرانسوا هنری دزربل، نویسنده جوان فرانسوی را برای نگارش رمان «استاد من و فاتح من» -که از سوی نشر گالیمار در فرانسه منتشر شده بود به عنوان برنده جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه در سال 2021 معرفی کرد.

هلن کارر دانکاس،‌ از اعضای آکادمی فرانسه درباره نویسنده برگزیده گفت «آکادمی تنها به استقبال از نویسندگان و استعداهای تثبیت‌شده بسنده نمی‌کند. فرانسوا هانری دزربل یک نویسنده واقعی است که من فقط آینده او را به عنوان یک نویسنده موفق می‌بینم.»

«استاد من و فاتح من» -که تاکنون 4 هزار نسخه از آن در فرانسه به فروش رفته- رمانی طنز درباره یک نویسنده است که به دنبال دستگیری بهترین دوستش به دادگاه احضار می‌شود. راوی در این رمان به ذکر و شرح جزئیات داستان عشق پرشور و پرآشوب بین دو شخصیت اصلی رمان، تینا و وسکو می‌پردازد.

فرانسوا-هنری دزربل بعد از اعلام برگزیدگی در این جایزه گفت: «نوشتن این رمان بعد از خواندن کتاب «زیبای ارباب» آلبر کوئن اتفاق افتاد. این کتاب یک رمان عاشقانه و یکی از خنده‌دارترین کتاب‌هایی است که خوانده‌ام؛ کتابی که در سال 1968 هم برنده جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه شد و این خوشبختی بزرگی برای من است که نیم‌قرن بعد ببینم رمانم همین جایزه را برده است.»

فرانسوا-هنری دزربل، نویسنده 34ساله فرانسوی است. او با انتشار اولین کتاب خود -که یک مجموعه داستان با عنوان «چهره‌ام را به مردم نشان خواهی داد» است- برنده چندین جایزه ادبی در فرانسه شد. دو سال بعد رمانی با عنوان «اواریست» درباره اواریست گالوا، نابغه فرانسوی منتشر کرد؛ ریاضیدانی که در سن 20 سالگی در جریان یک دوئل کشته شد. کتاب دیگر او با عنوان «یک ام. پیکلنی خاص» تحقیق ادبی درباره شخصیت مخلوق رومن گاری است و تنها رمانی نیز بود که در سال 2017 برای شش جایزه مهم ادبی در فرانسه نامزد شد.

سال گذشته اتین دومونتتی، نویسنده فرانسوی برای رمان «آزمایش بزرگ» -که از سوی انتشارات استوک در فرانسه منتشر شده بود- به‌عنوان برنده این آکادمی در سال 2020 معرفی شد.

جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین جوایز ادبی در فرانسه است که از سال ۱۹۱۸ هرساله توسط فرهنگستان فرانسه به برنده اعطا می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...