یکی از بزرگترین رویدادهای فرهنگی آمریکای لاتین، نمایشگاه بزرگ بین‌المللی کتاب بوئنوس آیرس در آرژانتین است که سی و پنجمین دوره آن از 23 آوریل آغاز شد و دیروز به کار خود پایان داد. در این نمایشگاه که هرسال برگزار می شود، بیش از 1200 نماینده از موسسه‌های چاپ و نشر سراسر جهان گرد هم می‌آیند و جمعیتی میلیونی را به سوی خود می‌کشانند.

در این جشنواره بزرگ فرهنگی علاوه بر ارائه کتاب به زبان‌های مختلف، سخنرانی، میزگرد، بحث و تبادل نظر، معرفی و رونمایی کتاب، کارگاه و فعالیت‌های ویژه کودکان نیز برپا ‌شد و برای ناشران، ویراستاران و روزنامه‌نگاران همایش‌های ویژه‌ای برپا شد.

امسال در این واقعه فرهنگی، کوبا حضوری ویژه داشت و در مراسمی ویژه، مجمع نویسندگان آرژانتینی پنجاهمین سالگرد تاسیس موسسه فرهنگی «کازادلاس امریکاز» هاوانا در کوبا را گرامی داشتند.


بخش معرفی کتاب توسط نویسندگان اهل کوبا نیز بخشی دیگر از مراسم ویژه این کشور در نمایشگاه کتاب آرژانتین بود که در میان آنان نام نویسندگان بزرگی مانند «سنل پاز» و «خوزه لوئیس مندز» دیده می‌شود. «پاز»که خود نویسنده متن در سینما، تلویزیون و رادیو کوباست، از تازه‌ترین رمان خود با نام «در آسمان بدون الماس‌ها»رونمایی کرد.

در کنفرانسی که درباره ادبیات کوبا برگزار شد، «مندز» به عنوان پروفسور، محقق و نویسنده شرکت کرد.به گزارش ایبنا به نقل از خبرگزاری آرژانتین، این بیست و ششمین حضور کوبا در نمایشگاه بین‌المللی کتاب آرژانتین بود.

این بار آمریکا نیز در این نمایشگاه، غرفه‌ای ویژه داشت و در آن به ادبیات و فیلمسازی برپایه کتاب‌های ادبی توجه ویژه‌ای نشان داد. در این غرفه،بیشتر رمان‌هایی که زمینه ساخت فیلم‌های موفق و مطرحی را در سطح جهان فراهم کرده بودند، ارائه شدند. نقد فیلم، ارائه کتاب‌های کودک و نمایش فیلم‌های کوتاه بر اساس آثار ادبی بزرگ جهان، بخشی دیگر از برنامه‌های این کشور بود.

به مناسبت دویستمین سالگرد تولد «ادگار آلن پو» یاد این نویسنده بزرگ آمریکایی نیز گرامی داشته شد و کتاب‌های این غرفه در پایان نمایشگاه، به کتابخانه‌های دانشگاهی و عمومی اهدا شد. حضور نویسندگان بزرگی مانند «جونات دیاز» و «آنی پرولوکس»به عنوان میهمانان ویژه این نمایشگاه، روحی تازه به نمایشگاه آرژانتین دمید. «آنی»نویسنده کتاب‌های معروف «اخبار کشتی‌رانی» و «کوهستان بروک‌بک» است که با اقتباس از کتاب دوم، فیلم موفقی نیز تولید شد. این نویسنده که در سال 1994 جایزه پولیتزر را برای این اثر از آن خود کرد، در این نشست درباره ارتباط ادبیات و جغرافی سخنرانی کرد.

«جونات دیاز» نویسنده جوان آمریکایی-دومینیکنی که در سال 2008 برای نخستین رمانش با نام «داستان اعجاب انگیز زندگی اسکار وائو» به جایزه پولیتزر دست یافت،نیز در نمایشگاه درباره تجربه مهاجرت در آمریکا سخنرانی کرد.

به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...