جایزه رمان فناک فرانسه، نویسنده آمریکایی، تیفانی مک‌دنیل [Tiffany McDaniel را برای رمانی با عنوان «بتی» [Betty: A novel] به عنوان برنده خود در سال ۲۰۲۰ انتخاب کرد.

بتی [Betty: A novel]  تیفانی مک‌دنیل [Tiffany McDaniel]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، در نوزدهمین دوره اهدای جایزه ادبی فناک فرانسه از میان ۴ نامزد نهایی این رقابت، در نهایت این نویسنده آمریکایی بود که توانست از بقیه پیشی بگیرد. رمان «بتی» که از سوی گالیماستر منتشر و توسط فرانسواز هیپ ترجمه شده در رقابت با بریت بنت برای «نیمه دیگر خودت»، فرانک بویسی برای «باده‌نوش‌ها» و لولا لفون برای «خاویر» به عنوان برنده انتخاب شد.

رمان ۷۰۰ صفحه‌ای «بتی» که به عشق و تراژدی‌های یک خانواده سفیدپوست-سرخ‌پوست و نژادپرستی در آمریکای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ می‌پردازد، چنین توصیف شده است: این رمان با لحنی شاعرانه و با بازآفرینی جهانی غرق در رئالیسم جادویی، داستان مادرانه تیفانی مک دنیل را روایت می‌کند و از طریق آن مجذوب پرتره خانواده‌ای می‌شویم که در آن عشق قویتر از مرگ است.

مک‌دنیل گفته است نویسندگی را تقریباً از ۱۷ سالگی شروع کرده و در ۱۸ سالگی طرح نخستین رمانش را که البته دو دهه بعد منتشر شد، ریخته است.

از زمان ایجاد جایزه رمان فناک در سال ۲۰۰۲ این سومین باری است که یک نویسنده غیرفرانسوی این جایزه را از آن خود می‌کند. سال ۲۰۱۰ سوفی اسکانن فنلاندی با رمان «پاکسازی» این جایزه را دریافت کرد و سال ۲۰۱۴ بنجامین وود، نویسنده امریکایی برای «ادن بلوِدر» برنده این جایزه شد.

سال ۲۰۱۹ برانژر کورو برای رمان «از سنگ و از استخوان» برنده جایزه رمان فناک شد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...