جایزه رمان فناک فرانسه، نویسنده آمریکایی، تیفانی مک‌دنیل [Tiffany McDaniel را برای رمانی با عنوان «بتی» [Betty: A novel] به عنوان برنده خود در سال ۲۰۲۰ انتخاب کرد.

بتی [Betty: A novel]  تیفانی مک‌دنیل [Tiffany McDaniel]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، در نوزدهمین دوره اهدای جایزه ادبی فناک فرانسه از میان ۴ نامزد نهایی این رقابت، در نهایت این نویسنده آمریکایی بود که توانست از بقیه پیشی بگیرد. رمان «بتی» که از سوی گالیماستر منتشر و توسط فرانسواز هیپ ترجمه شده در رقابت با بریت بنت برای «نیمه دیگر خودت»، فرانک بویسی برای «باده‌نوش‌ها» و لولا لفون برای «خاویر» به عنوان برنده انتخاب شد.

رمان ۷۰۰ صفحه‌ای «بتی» که به عشق و تراژدی‌های یک خانواده سفیدپوست-سرخ‌پوست و نژادپرستی در آمریکای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ می‌پردازد، چنین توصیف شده است: این رمان با لحنی شاعرانه و با بازآفرینی جهانی غرق در رئالیسم جادویی، داستان مادرانه تیفانی مک دنیل را روایت می‌کند و از طریق آن مجذوب پرتره خانواده‌ای می‌شویم که در آن عشق قویتر از مرگ است.

مک‌دنیل گفته است نویسندگی را تقریباً از ۱۷ سالگی شروع کرده و در ۱۸ سالگی طرح نخستین رمانش را که البته دو دهه بعد منتشر شد، ریخته است.

از زمان ایجاد جایزه رمان فناک در سال ۲۰۰۲ این سومین باری است که یک نویسنده غیرفرانسوی این جایزه را از آن خود می‌کند. سال ۲۰۱۰ سوفی اسکانن فنلاندی با رمان «پاکسازی» این جایزه را دریافت کرد و سال ۲۰۱۴ بنجامین وود، نویسنده امریکایی برای «ادن بلوِدر» برنده این جایزه شد.

سال ۲۰۱۹ برانژر کورو برای رمان «از سنگ و از استخوان» برنده جایزه رمان فناک شد.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...