نخستین جشنواره بین‌المللی شعر فجر 23 بهمن ماه، طی مراسمی در تالار وحدت، برگزیدگان خود را اعلام کرد. اسامی برگزیدگان در جشنواره‌های مختلف این جشنواره به شرح زیر است:

به گزارش کتاب نیوز، در بخش امام و انقلاب: از میان نامزدهای در نظر گرفته شده مهرداد اوستا، علی معلم، قیصر امین‌پور و محمدعلی بهمنی، زکریا اخلاقی، مهرداد اوستا به عنوان نفر برگزیده اعلام شد.

در بخش آیینی: سیدحسن حسینی، قیصر امین پور، خسرو احتشامی، قادر طهماسبی و سعید بیابانکی نامزد بودند که هیئت‌داوران به سیدحسن حسینی و قیصر امین پور مشترکا رای دادند.

در بخش جوان از میان نامزدها: فاضل نظری، سعید میرزایی، گروس عبدالملکیان و علی محمد مودبی، فاضل نظری، سعید میرزایی انتخاب شدند.

در بخش طنز: ابوالفضل زرویی نصر‌آبادی، ناصر فیض، رضا رفیع و سیدعبدالرضا موسوی نامزد شدند که ابوالفضل زرویی نصرآباد جایزه را دریافت کرد.

در بخش شعر کلاسیک از میان نامزدها: حسین منزوی، محمدعلی بهمنی، خسرو احتشامی، قیصر امین‌پور و نصرالله مردای، حسین منزوی و محمدعلی بهمنی مشترکا جایزه را دریافت کردند.

در بخش تصنیف و ترانه: بیژن ترقی، علی معلم، معینی کرمانشاهی، محمدعلی بهمنی و قیصر امین‌پور، به عنوان نامزدهای نهایی انتخاب شدند که بیژن ترقی و علی معلم انتخاب شدند.

در بخش نو (سپید ونیمایی): از میان نامزدها طاهره صفارزاده، شمس لنگرودی، بیژن نجدی، احمدرضا احمدی و سیدعلی موسوی گرمارودی خانم طاهره صفارزاده انتخاب داوران بود.

در بخش کودک و نوجوان: شکوه قاسم‌نیا، افشین علاء، افسانه شعبان‌نژاد، مصطفی رحماندوست و ناصر کشاورز نامزد شدند که در پایان داوران به افسانه شعبان‌نژاد و افشین اعلاء رای دادند.

در بخش فارسی زبانان: محمدکاظم کاظمی، لطیف پدرام (افغانستان)، محمدعلی عجمی (تاجیکستان)، دکتر ظهیراحد صدیقی (پاکستان) نفرات برگزیده بودند.

در بخش ملی و میهنی: از میان نامزدها: حسین منزوی، رحیم معینی کرمانشاهی، سلمان هراتی، مهدی اخوان ثالث و یدالله بهزاد کرمانشاهی،  شعر مهدی اخوان‌ثالث انتخاب شد.

برگزیدگان استانی این جشنواره نیز به شرح زیر هستند:
محمدخلیل جمال (فارس)، بهمن صالحی (گیلان)، محمدعلی بهمنی (هرمزگان)، محمدعلی مجاهدی (قم)، محمدجواد محبت (کرمانشاه)، خسرو احتشامی (اصفهان)، غلامرضا شکوهی (خراسان)، سیاوش دیهیمی (همدان)، غلامسیحن یوسفی (ناقوس/ خراسان جنوبی)، صالح عاصم اردبیلی (اردبیل)، عباس باقری (سیستان و بلوچستان)، محمود اکرامی (خراسان شمالی)، مجید زمانی اصل (خوزستان)، ایرج قنبری (مازندران)، شاهرخ اورامی (کردستان)، محمدعلی حضرتی (قزوین)، زکریا اخلاقی (یزد)، محمدکاظم عالی‌پور (لرستان)، مجید واحدی (ارومیه)، همایون علیدوستی (چهارمحال و بختیاری)، جلال محمدی (آذربایجان شرقی)، علی هوشمند (بوشهر)، سیدعلی میرافضلی (کرمان)، حبیب‌الله بخشوده (ایلام)، هادی وحیدی (زنجان)، عباس محمدی (استان مرکزی)، سارا حیدری (سمنان).

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...