جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه، اتین دومونتتی [Étienne DE MONTETY] را برای رمان «آزمایش بزرگ» [Grand Prix] به عنوان برنده خود در سال 2020 معرفی کرد.

 اتین دومونتتی [Étienne DE MONTETY] را برای رمان «آزمایش بزرگ» [Grand Prix]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، اتین دومونتتی، نویسنده فرانسوی را برای رمان «آزمایش بزرگ» که 19‌ام ماه آگوست از سوی انتشارات استوک در فرانسه منتشر شده بود به عنوان برنده این آکادمی در سال 2020 معرفی کردند.

دومونتنی پس از اعلام خبر برگزیده شدن خود از طریق یک ویدئوکنفرانس گفت که از دریافت این جایزه بسیار خوشحال است و این جایزه را سیگنال و نشانه‌ای خوب برای بازگشایی کتابفروشی‌ها و تولد دوباره کتاب در فرانسه می‌داند.

آکادمی فرانسه ضمن تحسین اثر برگزیده از استعداد نویسنده آن برای نوشتن یک رمان آخرزمانی تقدیر کردند که ماموریت خود را برای نگارش یک داستان کاملا متاثر از وقایع روز به نحو احسن انجام داده است. رئیس آکادمی در این‌باره اشاره کرد «یک تقابل بین اعتقادات و باورها وجود دارد که دومونتنی بسیار خوب از عهده بازگو کردن آن برآمده است.»

داستان این رمان که با الهام از حمله تروریستی به کلیسای سن اتین دوروری در سال 2016 در شمال فرانسه نگاشته شده چرخه‌های خشونت و رقم خوردن یک تراژدی را در جامعه روایت می‌کند.

«میراث» نوشته میگل بونفوآ از انتشارات ریوژ و «تاریخ‌نگاری پادشاهی» نوشته مائل رنوارد از انتشارات گراسه نیز به عنوان نامزدهای مرحله نهایی این جایزه در کنار اثر برگزیده معرفی شده بودند.

اتین دومونتی در سال 1965 در پاریس متولد شد و در دانشگاه نانتر پاریس در رشته حقوق و علوم سیاسی تحصیل کرد. او اکنون عضو تحریریه روزنامه فیگارو است و از سال 2006 سردبیری بخش ادبی این نشریه را برعهده دارد.

این جایزه علاوه بر 10 هزار یورو برای برگزیده، افزایش فروش رمان او را نیز در پی خواهد داشت. لیورابدو هم‌چنین گزارش داده که تاکنون از رمان «آزمایش بزرگ» بیش از 3 هزار نسخه در فرانسه به فروش رسیده است.

سال گذشته لوران بینه با رمان «تمدن‌ها» برنده جایزه بزرگ رمان آکادمی فرانسه در سال ۲۰۱۹ شد.

آکادمی فرانسه هر سال چند جایزه برای ترویج زبان فرانسه در نظر می‌گیرد که جایزه بزرگ آکادمی فرانسه از مهم‌ترین‌شان است. این جایزه که از مهم‌ترین جوایز ادبی فرانسوی نیز هست در سال ۱۹۱۸ میلادی تاسیس شد و هر ساله از سوی فرهنگستان زبان فرانسه به یک نویسنده که نظر همه اعضای داوران این آکادمی را به دست آورده باشد تعلق می‌گیرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...