«ادبیات کودک» [children's literature] نوشته متیو اورویل گرنبی [ M. O. Grenby, (Matthew Orville] با ترجمه‌ی آرش خوش‌صفا توسط انتشارات حکمت کلمه منتشر شد.

ادبیات کودک» [children's literature] نوشته متیو اورویل گرنبی [ M. O. Grenby, (Matthew Orville]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «ادبیات کودک» نوشته‌ام. او. گِرِنبی، که نخستین بار در سال ۲۰۰۸ و توسط انتشارات دانش­گاه اِدینبورو به چاپ رسید، ضمن تمرکز بر ادبیات کودک بریتانیا و آمریکای شمالی، مخاطب را با چالش‌های بی‌مانندِ کار با ادبیات کودک آشنا می‌کند. رویکرد ژانرمحورِ کتاب «ادبیات کودک»، برخلاف رویکرد تماماً تاریخ‌گرای بسیاری از درآمدهای موجود بر کتاب و ادبیات کودک، خواننده را در معرض بررسی جزئی و موشکافانه ژانرهای گوناگون در این حوزه قرار می‌دهد.

گِرِنبی، در این اثر، ضمن مطالعه دقیقِ پرسمان‌های اصلی موجود در حوزه نقد ادبیات کودک، پرسش‌های مهمِ این حوزه را مطرح می‌کند و درصدد یافتن پاسخ‌هایی مناسب برای آن‌ها برمی‌آید: مثلاً چرا داستان‌های خیالی هم برای کودکان دوره ویکتوریا جالب‌توجه بوده‌اند و هم کودکان قرن بیست‌ویکم؟ یا این‌که آیا واقعاً داستان‌های دینی و اخلاقیِ قرن هجدهم تفاوت زیادی با رمان پرسمانِ امروزی دارند؟ این کتاب پرسش‌هایی ازاین‌دست را با ترکیبی از واکاویِ جزئیِ متون کلیدیِ ویژه و مطالعه گسترده صدها کتاب ادبیات کودکِ مشهور و فراموش‌شده زیر ذره‌بین می‌گذارد.

از نکات مهم بررسیِ ژانریِ این کتاب می‌توان به روش‌شناسی و بخش‌بندیِ گِرِنبی در توضیح و تشریح نکات موردنظرش در این کتاب اشاره کرد. وی در این اثر به مهم­ترین ژانرهای موجود در تاریخ ادبیات کودک ـ به‌ویژه ادبیات کودکِ انگلیسی‌زبان ـ اشاره می‌کند و آن­ها را چند گروه اصلی یعنی فابل، شعر، حکایات پندآموز و اخلاقی، داستان‌های مدرسه‌ای، داستان‌های خانوادگی، داستان‌های ماجرایی و ادبیات خیالی جای می‌دهد. او در هر یک از این بخش‌ها، ضمن ارائه پیشینه تاریخیِ مربوطه در جغرافیای بریتانیا و آمریکای شمالی، به بررسی ویژگی­های ژانر موردنظر می‌پردازد و سپس آنها را با ویژگی‌های ژانرهای دیگر قیاس می‌کند و به نتایج جالبی دست می‌یابد.

نتایج به‌دست‌آمده در هر فصل از این کتاب ازاین‌جهت قابل توجه‌اند که نه‌تنها برداشت جدیدی از تک‌تک ژانرهای یادشده در ادبیات کودک ارائه می‌دهند بلکه شیوه انتقادی و تحلیلیِ تازه‌ای در خوانش آثار جدیِ ادبیات کودک به‌دست می‌دهند که می‌توانند هم برای مخاطبان عام و هم منتقدان حوزه ادبیات کودک کارساز و سودمند باشند. امروزه، نه تنها خودِ ادبیات کودک اهمیت بسزایی در قلمروِ کلیِ ادبیات دارد بلکه روش‌شناسی و شیوه نقد ادبی در این حوزه هم باید بااهمیت به مراتب بیش‌تری دنبال شود که گِرِنبی در این کتاب به خوبی از پس ارائه شیوه و فرایندی تازه برای خوانش و نگاه به آثار منظوم و منثور ادبیات کودکِ انگلیسی زبان در گستره تاریخیِ آن­ها برآمده است.

از دیگر ویژگی‌های کلیدیِ این کتاب می‌توان به نکات زیر اشاره کرد: نخستین تاریخ فشرده ادبیات کودک در طی بیش از یک دهه گذشته؛ پوشش و بررسی گسترده ادبیات کودک در ژانرها و در پهنه مناطق گوناگون از نخستین سال‌های شکل‌گیریِ ریخت نوشتاری تا دوره درخشش هَزی پاتِر و فیلیپ پولمَ و برقراری پیوند میان دقیق خوانی متون برگزیده با بافت تاریخی و فرهنگی فرآیندهای تولید و پذیرش آن‌ها در جامعه.

«ادبیات کودک» نوشته اِم. او. گِرِنبی با ترجمه‌ی آرش خوش‌صفا در 412 صفحه و با قیمت 149هزار تومان توسط انتشارات حکمت کلمه منتشر شد.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...