رمان «خنده ایزدبانو» [The laughter of the goddesses] نوشته آناندا دوی [Ananda Devi] نویسنده فرانسوی برنده جایزه فمینا دبیرستانی‌ها در سال 2021 [Femina for high school students 2021] شد.

خنده ایزدبانو» [The laughter of the goddesses] نوشته آناندا دوی [Ananda Devi]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران ششمین دوره جایزه فمیناي دبیرستانی‌ها، آناندا دوی، نویسنده فرانسوی را برای نگارش رمان «خنده ایزدبانو» برگزیده جایزه فمینا دبیرستانی‌ها در سال 2021 انتخاب و معرفی کردند. این جایزه به عنوان شاخه‌ای از جایزه اصلی فمینا قرار است در روز 13 ژانویه در شهر لوآور، جنوب غربی فرانسه و در طی فستیوال «طعم دیگران» به برنده اعطا شود.

آناندا دوی در «خنده‌ ایزدبانو»، که از سوی نشر گراسه منتشر شده است، خوانندگان را با خود به دل شهری فقیر در شمال هند می‌برد. در قلب این شهر با دختری 10 ساله آشنا می‌شویم که همراه با مادر خود برای گذران زندگی مجبور به کار کردن در خیابان است تا این‌که توسط فردی در خیابان، که او را تجسمی از ایزدبانوی کالی می‌دید، دزدیده می‌شود. این رمان پیش از این در فهرست نامزدهای جایزه ادبی روزنامه لوموند نیز قرار گرفته بود.

آناندا دوی، نویسنده، شاعر 63 ساله، اهل جزیره موریس و دارنده دکتری انسان‌شناسی از دانشکده مطالعات شرقی و افریقایی در لندن است که اغلب نوشته‌ها و آثارش در عرصه ادبیات زنان و ادبیات پسااستعماری است.

او نخستین داستان کوتاه خود را در سن 19 سالگی منتشر کرد و در سال 2010 برای انتشار رمان «ساری سبز» که روایتی از خشونت علیه زنان در جامعه استعمارزده و استبدادی پدرسالار جزیره موریس است برنده جایزه شوالیه هنر و ادبیات شد.

جایزه فمینا دبیرستانی‌ها سال گذشته به لوران پتیتمانگن برای انتشار اولین رمانش تحت عنوان «آنچه در شب ضروری است» تعلق گرفت.

جایزه معتبر ادبی فمینا در سال ۱۹۰۴ از سوی گروهی از نویسندگان مجله «زندگی خوشبخت» تاسیس شد. همه داوران این رقابت زن هستند ولی داوری در میان آثار نویسندگان مرد و زن صورت می‌گیرد. جایزه فمینا دبیرستانی‌ها همانند جایزه گنکور و رنودو دبیرستانی‌ها زیرمجموعه جایزه اصلی است که برنده آن توسط دانش‌آموزان دبیرستانی معرفی می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...