«داستان‌هایی از شهر درونی» جایزه تصویرگری را از آن خود کرد و آنتونی مک‌گوان مدال کارنگی را برای رمان «شوخی» [lark] به دست آورد.

مدال کارنگی به شوخی رسید شاون تن[Shaun Tan]  مدال کیت گرینِوی [Kate Greenaway medal]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ گاردین نوشت: شاون تَن[Shaun Tan] هنرمند استرالیایی اولین فرد رنگین‌پوست است که مدال کیت گرینِوی [Kate Greenaway medal] را کسب کرده، آنتونی مک‌گوان[Anthony McGowan] نیز برنده مدال کارنگی شد که قدیمی‌ترین و معتبرترین جایزه کتاب کودک بریتانیاست.

شب گذشته، تن به عنوان برنده مدال کیت گرینِوی برای کتاب مصور کودکان شد. این جایزه که در سال ۱۹۵۶ تاسیس شد در گذشته برندگانی از بزرگ‌ترین نام‌های این ژانر، نظیر ادوارد اردیزون، هلن اکسنبری و ریموند بریگز داشته است.

مدال کارنگی به شوخی رسید آنتونی مک‌گوان[Anthony McGowan]

تن که میراثی استرالیایی، چینی و مالایی دارد از طرف هیئتی متشکل از کتابداران کودک انتخاب شد. کتاب او، «داستان‌هایی از شهر درونی»، مجموعه‌ای مصور از داستان‌های کوتاه است که به بررسی رابطه بد بین انسان‌ها و حیوانات در شهری رویایی می‌پردازد. او اولین شخص رنگین‌پوست است که در تاریخ ۶۴ ساله این جایزه موفق به کسب آن می‌شود.

جولیا هیل رئیس هیئت داوران گفت تمام جزئیات «داستان‌هایی از شهر درونی» آن را به عنوان اثری استادانه از تصویرگری نشان می‌دهد که تجربه فوق‌العاده‌ای برای خواننده ایجاد می‌کند و آن را «کتابی خیره‌کننده که باید به‌طور گسترده به اشتراک گذاشته و تحسین شود» توصیف کرد.

او افزود: «پیوند میان ما و موجودات زیبایی که زمین را با آنها سهیم هستیم هرگز به این زیبایی تصویر نشده بود.»

تن کتاب خود را «کتابی عجیب برای زمانه‌ای عجیب» توصیف کرد و گفت از اینکه برنده شده و در جمع هنرمندان و نویسندگان درخشانی قرار گرفته که خیلی از آنها الهام‌بخش عشق خود او به کتاب‌های مصور به عنوان یک نوجوان استرالیایی بوده‌اند، متحیر، خوشحال و عمیقا مفتخر است.

او اضافه کرد: «دانستن اینکه در لذت بردن از چنین تفکراتی تنها نیستم چیز کوچکی نیست. اینکه احساس کنی بخشی از یک مکالمه بزرگ‌تر درباره رابطه ما با این سیاره هستی، به‌ویژه با خوانندگان جوان‌تر که تصوراتشان از آینده در حال شکل‌گیری است، عمیقا دلگرم‌کننده است.»

همچنین آنتونی مک‌گوان، نویسنده انگلیسی به خاطر رمان «شوخی» برنده مدال کارنگی برای داستان کودک و نوجوان شد. داستانی درباره دو برادر که در زمین‌های بایر یورک‌شر شمالی گرفتار کولاک می‌شوند. مک‌گوان به فهرست برندگان پیشین این جایزه از سال ۱۹۳۶ پیوسته که در میان آنها نام سی‌اس لوییس، نوئل استریت‌فیلد و آرتور رنسام به چشم می‌خورد.

هیئت داوران کارنگی از داستان‌سرایی خوانا و ساده «شوخی»، ترکیب شخصیت‌های اصیل و موقعیت‌های واقع‌گرایانه در نثری ساده با شوخ‌طبعی صریح، تنش واقعی و لحظاتی از شعر ناب که به سرعت و تعالی آواز پرندگان است تمجید کرد. کتابی که امید به آینده را به خواننده می‌بخشد و می‌گوید با پیوندهای محبت‌آمیز با دوستان و خانواده مسائل می‌توانند بهتر شوند.

مک‌گوان گفت «شوخی» در یک سطح داستان یک ماجراجویی ساده است که در آن تفریح دو برادر خارج از خانه به مبارزه‌ای سخت برای بقا تبدیل می‌شود. اما در سطح دیگر، کتاب درباره عشق تزلزل‌ناپذیر میان دو برادر است که یکی از آنها پس از تحمل از هم پاشیدن خانواده، فقر، زورگویی و ظلم، نیازهای ویژه‌ای دارد.

این نویسنده که در گذشته نیز به دنبال مدال کارنگی بوده گفت با وجود فهرست برندگان پیشین و سخت‌گیری هیئت داوران در روند انتخاب برنده، هر نویسنده کودکی رویای کسب این مدال را در سر دارد.

برگزارکنندگان گفتند برندگان امسال با نشان دادن طیف وسیعی از دیدگاه‌ها و تجربیات از طریق داستان‌های مرتبط با کودکان، رسالت این جایزه را که تحسین و نمایش طیف متنوعی از تجربیات است، به خوبی به جای آورده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...