جایزه ادبی فمینای فرانسه فهرست دوم نامزدهای ۲۰۲۰ خود را منتشر کرد.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر ، جایزه فمینا ۲۰۲۰ با انتشار نامزدهایی که به دور دوم راه یافتند یک گام دیگر جلو رفت.

در این‌مرحله هیات داوران در بخش رمان خارجی ۱۲ اثر را در فهرست نگه داشت و ۱۰ نامزد کتاب داستانی فرانسوی را نیز از میان ۱۸ رمان فرانسوی که در فهرست اولیه حضور داشتند به مرحله بعد فرستاد.

داوران این جایزه همچنین ۱۲ کتاب غیرداستانی را نیز برای رقابت در بخش بهترین آثار غیرداستانی معرفی کردند.

برندگان این‌جایزه در هر سه بخش ۳ نوامبر (۱۳ آبان) معرفی می‌شوند.

بین رمان‌های فرانسوی نویسندگانی جای دارند که در میان دیگر فهرست‌های ادبی امسال فرانسه نیز جای گرفته‌اند. سرژ ژونکو از جمله این نویسندگان است که در فهرست نامزدهای رنودو در دور نخست جای داشت، اما از رسیدن به مرحله دوم بازماند. در عین حال «آمریتا» نوشته پاتریشیا رزنیکوف که در دور دوم جایزه رنودو جای گرفت، از رقابت دور دوم فمینا کنار رفت.

همچنین دو نویسنده نوقلم در میان راه‌یافتگان به دور دوم جای دارند که از انتخاب‌های جالب این رقابت محسوب می‌شود.

در بخش بهترین رمان‌های فرانسوی این‌آثار جا گرفته‌اند:

«میراث» نوشته میگل بونفوی از انتشارات ریواگه
«باروکو بوردلو» نوشته تیری کلرمون از انتشارات سویی
«زن خرچنگی» نوشته اوریان ژانکور گالیانی از انتشارات گراسه
«خیاط رلیزان» نوشته اولیویا الکم از انتشارات استوک
«طبیعت انسانی» نوشته سرژ ژونکو از انتشارات فلاماریون
«کلاهبردار» نوشته لولا لافون از انتشارات اکت سود
«داستان پسران» نوشته ماری هلن لافون از انتشارات بوشه-کاستل
«یک روز می تواند خالی باشد» نوشته هوگو لیندنبرگ از انتشارات بورگو
«یک استخر شنا در صحرا» نوشته دایان مازلوم از انتشارات جی‌سی لاته
«آنچه شب نیاز داری» نوشته لورن پتی‌مانژین از انتشارات لا مانفاکتور د لیور

در فهرست بهترین رمان‌های خارجی این آثار جای گرفته‌اند:

«الیت، زندگی نرمال» نوشته ماریا کاردوسو، ترجمه الودی دوپو از انتشارات شاندین
«خاک آمریکایی» نوشته جنین کامینز از انتشارات فیلیپ ری، ترجمه فرانسوا ادلستین
«پادشاهی والا» نوشته یا گیاسی، ترجمه آن دامور از انتشارات کلمن لوی
«بخشش‌ها» از کران میلوود هارگریو، ترجمه سارا تاردی از انتشارات روبرت لافون
«آریا» نوشته نازنین هژار، ترجمه مارک آمفرویل از انتشارات استاک
«هزینه زندگی کردن و آن‌چه نمی‌خواهم بدانم» نوشته دبورا لیوای، ترجمه سلین لوی از انتشارات بیسمنت ادیشنز
«نامحدود» نوشته کالم مک کان، ترجمه کلمنت بودی از انتشارات بلفوند
«بتی» نوشته تیفانی مک دنیل، ترجمه فرانسواز هپی، انتشارات گالمایستر
«آخرین مصاحبه» نوشته اشکول نوو، ترجمه ژان-لوک آلوچه از انتشارات گالیمار
«بازگشت به تاکستان مارتا» نوشته ریچارد روسو، ترجمه ژان اش از انتشارات کویی ولتر
«مسیر پاتاگونیا ۲۰۳» نوشته ادواردو فرناندو وارلا، ترجمه فرانسواز گودری از انتشارات متالی
«پسران نیکل» نوشته کلسن وایتهد، ترجمه چارلز رکورسی از انتشارات آلبین میشل

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...