نازنین حضار [nazanine hozar] با رمان «آریا» [Aria] در فهرست نامزدهای اولیه جایزه ادبی مدیسی قرار گرفت.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا و به نقل از اکتوالیته، هیات داوران جایزه ادبی «مدیسی» فهرست متشکل از نامزدهای اولیه این جایزه ادبی را اعلام کرد.

به این ترتیب ۱۵ رمان فرانسوی و ۱۳ رمان خارجی برای راه یافتن به دور دوم این رقابت که نتیجه آن در دوم اکتبر مشخص خواهد شد با یکدیگر به رقابت خواهند پرداخت.

«یوگا» نوشته «امانوئل کاره»، «بانوی روراست» نوشته «لیز چارلز»، «زحل» به قلم «سارا شیش»، «قلب مصنوعی» اثر «کلوئه دلوم»، «سرگیجه بزرگ» اثر «پییر دوکروزه»، «دختر پدر» نوشته «لور گوژ»، «ناهنجاری» به قلم «هرو لو تلیر»، «دباغی» اثر «سلیا لوی»، «شیاطین» نوشته «سیمون لیبراتی»،«احمق‌های من» نوشته «ژان پیر مارتین»، «یک استخر شنا در کویر» اثر «دیانا مازلوم»، «داستان‌های شب» نوشته «لوران موینیه»، «کمدی‌های فرانسوی» نوشته «اریک رینهارد»، «مسیر خرده‌های کاغذ رنگی» اثر «مری ایو تو» و «تز، زندگی جدید او» به قلم «کامیل دتولدو» ۱۵ اثر فرانسوی راه‌یافته به فهرست اولیه جایزه مدیسی ۲۰۲۰ هستند.

در فهرست ۱۳ رمان خارجی نیز «لایه منجمد دائمی اعماق زمین» نوشته «اوا بالتسار»، «نیمه دیگر خودت» نوشته «بریت بنت»،«غبار آمریکایی» اثر «جنین کامینز»، «شیرها» نوشته «لوسی المان»، «پنجره جنوبی» نوشته «گیدیر الیاسون»، «پادشاهی والا» نوشته «یا گیاسی»، «آریا» به قلم «نازنین حضار» (نویسنده ایرانی)، «بهای زندگی» اثر «دبورا لوی»، «آپرگون» نوشته «کالم مک کین»، «یک نفر در میان جمع» نوشته «آنتونیو مونور مولینا»، «پسران عشق» نوشته «قاضی رابیحاوی»، «نور تابستان و سپس نور شب» نوشته «جان کالمان استفانسون» و «فضای شهر چینی» نوشته «چارلز یو» دیده می‌شوند.

برندگان نهایی جایزه مدیسی ۲۰۲۰ در ششم نوامبر معرفی خواهند شد.

سال گذشته جایزه بهترین رمان فرانسوی رقابت ادبی «مدیسی» به رمان «‌وسوسه» نوشته «لوک لانگ»‌ رسید.

جایزه‌ ادبی «مدیسی» در سال ۱۹۵۸ راه‌اندازی شد تا نویسندگان خلاق را با وجود ناشناخته بودن‌شان در دنیای ادبیات مورد تقدیر قرار دهد. این جایزه در سال‌های اولیه تنها ویژه بهترین رمان فرانسوی بود، اما از سال ۱۹۷۰ بخش‌ رمان خارجی و سپس در سال ۱۹۸۰ بخش مجموعه مقالات (آثار غیرداستانی) نیز به آن افزوده شد. از میان نویسندگان سرشناسی که تاکنون موفق به دریافت جایزه رمان خارجی «مدیسی» شده‌اند می‌توان به «پل آستر»، «اورهان پاموک»، «میلان کوندرا»، «اومبرتو اکو» و «فیلیپ راث» اشاره کرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...